XVII Liceum Ogólnokształcące w Białymstoku. Tu uprawiają sport

[galeria_glowna]

Liceum Ogólnokształcące nr 17

Liceum Ogólnokształcące nr 17

XVII LO należy do Zespołu Szkół Rolniczych, w skład którego wchodzą: liceum siatkarskie, szkoła mistrzostwa sportowego w lekkoatletyce oraz technika: hotelarskie, architektury krajobrazu, informatyczne, ekonomiczne, rolnicze i agrobiznesu.

Szkoła powstała w 1947 roku na bazie dóbr ziemskich i pałacu księcia Jerzego Rafała Lubomirskiego w Dojlidach.

15 września 1947 r. dokonano pierwszego naboru do klasy I Liceum Gospodarstwa Wiejskiego II stopnia.

Liceum Ogólnokształcące nr 17 powstało 1 września 2002 roku. A 23 października 1997 r. powołano Szkołę Mistrzostwa Sportowego w Lekkiej Atletyce.

Liceum Ogólnokształcące nr 17 powstało 1 września 2002 roku w ramach Zespołu Szkół Rolniczych CKP w Białymstoku. Była to klasa Szkoły Mistrzostwa Sportowego w LA i druga klasa ogólna.

- Od 2008 roku zrezygnowaliśmy z klasy ogólnej na rzecz klasy sportowej o profilu piłka siatkowa - mówi Wiesław Joszczyk, dyrektor szkoły.

W szkole obecnie uczy się 940 uczniów w 36 oddziałach.
Szkoła może poszczycić się dużymi osiągnięciami sportowymi. Podkreślić warto również fakt, że pracują tu wybitni trenerzy lekkiej atletyki.

XVII Liceum Ogólnokształcące to również gry zespołowe: piłka siatkowa, piłka koszykowa, tenis stołowy.

W tym roku zespół dziewcząt zajął I miejsce w Wojewódzkiej Licealiadzie, a drużyna chłopców przez ostatnie dwa lata zajmowała I miejsce, w tym roku również są w finale.

14 marca br. odbyły się w Bydgoszczy Mistrzostwa Polski Juniorów i Seniorów w biegach przełajowych, na których to uczniowie XVII LO zdobyli medale:

I miejsce: Paulina Mikiewicz 2 km

I miejsce: Damian Roszko 4 km

II miejsce: Paula Kociewska 6 km (w ostatnią sobotę reprezentowała Polskę na mistrzostwach świata w biegach na przełaj)

III miejsce: Anna Wojtulewicz 4 km seniorów.

- Pochwalić się możemy też największą halą sportową z zespołem sal sportowych. Mamy też halę do lekkiej atletyki ze skoczniami w dal i wzwyż, rzutnią do pchnięcia kulą oraz kompleksem boisk do gier o nawierzchni syntetycznej - mówi Wiesław Joszczyk.

Mistrzowie sportu

Magdalena Żebrowska - medalistka mistrzostw Polski i reprezentantka Polski w pchnięciu kulą

Magdalena Siemion - złota, srebrna, brązowa medalistka Mistrzostw Polski Juniorów w sprincie oraz srebrna medalistka Młodzieżowych Mistrzostw Europy

Malwina Sobierajska - wielokrotna medalistka Mistrzostw Polski w rzucie młotem

Kamila Stepaniuk - obecna reprezentantka kadry narodowej w LA w skoku wzwyż

Paulina Siemieniako - medalistka Mistrzostw Polski i Europy w sprincie

Joanna Fiodorow - medalistka Mistrzostw Polski i reprezentantka kraju w rzucie młotem

Karol Sienkiewicz - medalista Mistrzostw Polski reprezentant kraju w sprincie

Kamil Kryński - medalista Mistrzostw Polski i reprezentant kraju w sprincie

Jacek Roszko - medalista Mistrzostw Polski i reprezentant kraju w sprincie

Karolina Mor - wicemistrzyni Europy Juniorek w rzucie oszczepem

Martyna Bielawska - wielokrotna medalistka Mistrzostw Polski, reprezentantka kraju w skoku wzwyż i w dal

Alicja Filipkowska - wielokrotna medalistka Mistrzostw Polski, reprezentantka kraju w rzucie młotem

Kwestionariusz

Wiesław Joszczyk, dyrektor XVII LO
(fot. Fot. Wojciech Oksztol)

Dyrektorem jestem wiele lat. Jednak minęło to jak jeden dzień.

Najbardziej dumny jestem z rodziny, żony, dzieci, wnucząt oraz tego, że mogę kierować tak dużą i dobrą placówka jaką jest Zespół Szkół Rolniczych CKP w Białymstoku, w której pracują wspaniali nauczycieli i inni pracownicy. Nasza szkoła posiada ogromne tradycje, została powołana tuż po wojnie w 1947 roku. Zawsze moją największą pasją były i są muzyka i sport. Dlatego też możemy pochwalić się dużymi osiągnięciami na tym polu.

Co bym zmienił w mojej szkole? Współczesne czasy, rozwój techniki wymusza (i to chyba dobrze) konieczność doskonalenia się, unowocześniania bazy dydaktycznej, poszukiwanie nowych kierunków kształcenia. Mogę poszczycić się pracą w nowoczesnych obiektach sportowych, jednak do pełni szczęścia brakuje mi modernizacji budynku szkoły i internatu oraz nowoczesnej bazy do kształcenia praktycznego.

Moi uczniowie to 940 różnych osobowości i do każdej z nich staram się podejść indywidualnie. Zawsze znajduję dla nich czas i ci młodzi ludzie zwracają się do mnie z każdym problemem. Mam poczucie ogromnej satysfakcji z tego, że udało mi się zbudować dobre relacje z młodzieżą i kadrą pedagogiczną.

Moi uczniowie mówią o mnie, że jestem "ok", "spoko koleś".

Gdy byłem maturzystą, byłem podobny do moich uczniów. Teraz podjąłbym taką samą decyzję jak wiele lat temu, by zostać pedagogiem.

Kiedyś myślałem, że będę nauczycielem i nigdy tego nie żałowałem, ponieważ bardzo lubię młodzież.

Moje marzenia z reguły udaje mi się realizować. Mam szczęśliwą rodzinę, satysfakcjonującą pracę i nigdy nie płaczę, że kończą się wakacje.

Odpoczynek to dla mnie zajmowanie się moim ogrodem, spotkania w rodzinnym gronie, wspólne biesiady z przyjaciółmi, w czasie których realizuję swoją kolejną pasję - śpiewanie i granie na akordeonie i gitarze.

Nie noszę w pracy kapci, ponieważ - jak mawiała moja babcia, że żadna kobieta nie powinna mieć w garderobie szlafroka i rozciągniętych dresów - tak samo mężczyzna nie powinien mieć w niej kapci.