Wygrali mieszkanie w loterii "Porannego". Zobacz jak je urządzają

Ja będę malował z tatą - Kamil, najmłodszy z rodziny, z dumą dzierży w ręce malarski wałek. - A mój pokój będzie niebieski. To mój ulubiony kolor.

- Tak, będzie niebieski, ale pociągnięty jeszcze bejcą, bo on lubi pisać po ścianach - śmieje się Dariusz Andruszkiewicz, tata Kamila.

Wybierają farby i tapety

Rodzina Andruszkiewiczów niedługo zamieszka w nowym mieszkaniu. Tym, które było główną nagrodą w naszej ubiegłorocznej loterii. Wygrał je Stanisław Michałowski, ojciec Katarzyny Andruszkiewicz. I przekazał dzieciom.

Teraz Andruszkiewiczowie wykańczają swój nowy dom. Dokupili sobie też garaż w tym samym budynku.

Właśnie trwa szpachlowanie ścian w mieszkaniu i przygotowania do malowania. Dariusz Andruszkiewicz, mąż pani Katarzyny, na razie robi wszystko sam - codziennie po pracy i w weekendy. Bo wiadomo, komuś trzeba byłoby płacić.

Pomaga mu starszy syn Grzegorz, a i siedmioletni Kamil rwie się do pracy.

- O tu, na tej ścianie w przedpokoju chcemy dać okładzinę przypominającą kamień - pokazuje pan Dariusz. - A wzdłuż tej ściany w pokoju będzie oświetlenie.

Pracy przed nimi sporo. Jeszcze łazienka jest niegotowa, podłogi też czekają na ułożenie. A we wszystkich pokojach mają stanąć nowe meble.

- Chodzimy po sklepach, rozmawiamy, co wybrać. Wszędzie tyle wszystkiego - mówi paniKasia. Ale to przyjemne dylematy.- Teraz musimy wybrać farby na ściany i tapety. No i rozglądamy się za rzeczami do łazienki.

Rodzina planuje przeprowadzkę pod nowy adres w czasie wakacji. Liczą, że wszystko będzie gotowe w lipcu.

Już nie będzie ciasno

To będzie prawdziwa rewolucja w życiu rodziny. Do tej pory mieszkali w ciasnym mieszkaniu w Wasilkowie. Teraz będą musieli przyzwyczaić się do nowego miejsca. Ale podoba się im i blok, i otoczenie, i to, że szkoła dla Kamila jest blisko - na sąsiedniej ulicy.

A nowe mieszkanie było im już bardzo potrzebne. Chłopcy rosną i potrzebują więcej miejsca. To dlatego Stanisław Michałowski, tata i dziadek, przekazał im swoją wygraną. Nie mógł pogodzić się z myślą, że wnuczkowie muszą spać na piętrowym łóżku.

- Jestem szczęśliwa, że tak zrobił - mówi paniKasia. - Od dawna marudził, że nam ciasno.

Co za fart!

Przez rok zdążyli się już oswoić z myślą, że los się do nich uśmiechnął. I już zawsze będą wdzięczni i losowi, i ojcu.

- Chyba tylko raz w życiu taki fart się trafia - przekonana jest pani Kasia. - Drugiego już chyba nie będzie.