Wspomnienie: Inż. Tadeusz Poletyło, dyrektor Zespołu Szkół Leśnych w Białowieży

Z inż. Tadeuszem Poletyłą zetknąłem się po raz pierwszy jesienią 1992 roku, tj. na początku jego dyrektorowania Zespołowi Szkół Leśnych w Białowieży. Przeprowadziłem z nim wywiad do gazety na temat bieżących spraw szkoły. Świeżo upieczony dyrektor zaskoczył mnie otwartością oraz konkretnością i szczerością wypowiedzi. Mijały lata. Planowałem kolejny wywiad z dyrektorem, jednakże los poskąpił takiej okazji.

Po raz ostatni zetknąłem się z dyrektorem na podsumowaniu kolejnej edycji organizowanego w szkole przez polonistkę Elżbietę Laprus Ogólnopolskiego Turnieju Sztuki Recytatorskiej i Teatralnej "Człowiek i Przyroda". Byłem przypadkowym świadkiem rozmowy dyrektora z gronem osób, bodaj opiekunów uczniów biorących udział w konkursie. Padły wówczas z jego ust następujące słowa: - Po co sobie nawzajem robić przykrości, życie jest przecież takie krótkie! Ta fraza utkwiła mi w pamięci, gdyż w pewnym sensie okazała się proroczą. Życie dyrektora wkrótce urwało się w sposób tragiczny i bolesny dla rodziny oraz wszystkich tych, którzy go znali i cenili.

Tadeusz Poletyło nie był rodowitym białowieżaninem. Urodził się 4 lutego 1953 roku w Kalnicy koło Brańska (pow. bielski).
Po ukończeniu w 1972 roku Technikum Leśnego w Białowieży rozpoczął studia w Wyższej Szkole Oficerskiej Wojsk Zmechanizowanych we Wrocławiu, ale po dwóch latach je przerwał. Podjął pracę w Nadleśnictwie Trzcianne. W tym czasie rozpoczął zaoczne studia na Wydziale Leśnym Szkoły Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Od 1977 roku pracował jako leśniczy w Nadleśnictwie Rudka.

Z początkiem września 1979 roku przeszedł do pracy w Zespole Szkół Leśnych w Białowieży, początkowo był nauczycielem użytkowania lasu i zajęć praktycznych, później - hodowli lasu. Studia leśne ukończył z dyplomem inżyniera leśnictwa. Starał się pogłębiać swoją wiedzę - w 1981 roku ukończył studium pedagogiczne, a sześć lat później - studia podyplomowe z hodowli lasu. 1 września 1992 roku objął funkcję dyrektora Zespołu Szkół Leśnych.

Był dobrym i cenionym nauczycielem, sprawnym i skutecznym organizatorem. Za jego czasów w szkole i internacie wykonano szereg potrzebnych inwestycji i remontów, między innymi ocieplono budynki, wymieniono dachy, przeprowadzono generalne remonty w kilkunastu mieszkaniach nauczycielskich.

Lubiła go młodzież, był człowiekiem bardzo życzliwym.

Tadeusz Poletyło przez wiele lat otrzymywał nagrody ministra ochrony środowiska. W 1997 roku z okazji Kongresu Leśników Polskich został uhonorowany srebrną odznaką honorową "Za zasługi dla ochrony środowiska i gospodarki wodnej". Ceniony był także przez Generalną Dyrekcję Lasów Państwowych w Warszawie, której podlegała szkoła. Udzielał się także społecznie, w latach 1984-1988 pełnił funkcję radnego gminnego.

Tadeusz Poletyło zginął 19 kwietnia 1999 roku w wypadku samochodowym. Pochowany został na cmentarzu w Białowieży.
Pamięć o zmarłym dyrektorze szkoła uczciła nazywając jego imieniem konkurs literacki, który towarzyszył siódmej edycji (2000) Ogólnopolskiego Turnieju Sztuki Recytatorskiej i Teatralnej "Człowiek i Przyroda", w którego powstaniu miał osobisty udział.