Wojciech Tuszko – Fotograf. Narodowe Archiwum Cyfrowe upamiętnia twórcę podręczników fotografii

I chociaż po powstaniu warszawskim studiował chemię, a później był współtwórcą planu sześcioletniego, który podnosił Polskę z ruin, w końcu oddał serce fotografii. Pisał setki artykułów, własne książki, w tym najsłynniejszą „Powiększenie fotograficzne” z roku 1976, tłumaczył zagraniczne podręczniki do ostatnich lat był znany tylko wtajemniczonym. Wreszcie, kiedy jego wnuk, a jednocześnie autor rozmów zamieszczonych w albumie „Fotograf” Filip Tuszko zorganizował mu wystawę w Pracowni Duży Pokój coś drgnęło. W dniu 4 stycznia 2017 roku archiwum fotografii Wojciech Tuszko (ok. 60 tysięcy zdjęć zrobionych w latach 1953–2002), które w zdecydowanej większości powstało na potrzeby ilustracji do artykułów – zostało przekazane przez autora do zbiorów Narodowego Archiwum Cyfrowego, a NAC odwdzięczyło się redakcją fantastycznego albumu.

„Wojciech Tuszko – Fotograf” to przekrój niemal przez całe zawodowe życie fotografa, a jednocześnie jego niemal intymny portret. Przeglądając zdjęcia widzimy, że Tuszko przede wszystkim archiwizował rzeczywistość. Nie wstydzi się zdjęć z pochodów pierwszomajowych, zakładów pracy. Ileż tu świetnych zdjęć z Politechniki Warszawskiej, ale też widoków powstającej z ruin warszawskiej Starówki, czy ulic z początków lat 50. XX wieku. Tuszko barwnie opowiada o podróży do ZSRR, czy nie zawsze udanych kontaktach z prasą sowiecką. Niezwykłą anegdotą jest „wpadka” redakcji miesięcznika „Fotografia”, która opublikowała trzy odnalezione zdjęcia Jana Bułhaka, tyle że z marszałkiem Piłsudskim i z wojny polsko-bolszewickiej. Komuniści wyrzucili całą redakcję oprócz Tuszki, tylko dlatego, że miał etat technicznego. A że na wakacje rodzina jeździła równie często na Podhale co i nad Bug, to i mamy w albumie sporo zdjęć z Mężenina, ale tego w pobliżu Łosic. Tak czy inaczej – dla ówczesnych mieszkańców, a raczej ich wnuków to niesłychane pamiątki.

Kim jest Wojciech Tuszko

Wojciech Tuszko (ur. 1921) – doktor chemii, a zarazem uznany warszawski teoretyk i znawca fotografii. Długoletni współpracownik czasopisma „Fotografia” (w latach 1953-1972) i „Foto Kurier” (od lat 90. XX wieku), wiceprzewodniczący Sekcji Fotografii Naukowej Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF), członek honorowy Związku Polskich Artystów Fotografików oraz Fotoklubu Rzeczypospolitej Polskiej. Wojciech Tuszko jest autorem licznych książek poświęconych teorii fotografii, a także haseł encyklopedycznych z tej dziedziny. Należał do grona jurorów międzynarodowych konkursów podczas INTERKAMERY w Pradze, był także jurorem konkursów fotograficznych Diastar i Pentacon-ORWO. Przez kilkadziesiąt lat zajmował się również czynnie fotografią, a swoje prace fotograficzne po raz pierwszy zaprezentował w 2016 roku na wystawie Debiut, zorganizowanej w warszawskiej Pracowni Duży Pokój przy wsparciu Towarzystwa Inicjatyw Twórczych „ę”. W grudniu 2016 roku Wojciech Tuszko przekazał w darze całą swoją spuściznę fotograficzną Narodowemu Archiwum Cyfrowemu.