Wielki Tydzień - JE Biskup Hajnowski Miron

W ostatni piątek przed Niedzielą Palmową kończy się 40-dniowy post. Do połowy Wielkiego Postu było to dążenie wiernych do pokuty i pokory, kiedy zaś później wynosi się Święty Krzyż do adoracji na środek cerkwi jest to już droga do Jerozolimy, na Golgotę. Wielki Tydzień zaczyna się symbolicznie wjazdem Chrystusa na oślicy do Jerozolimy. W Wielki Poniedziałek, w Wielki Wtorek i w Wielką Środę odprawiana jest liturgia Uprzednio Poświęconych Darów, gdzie wierni mogą się jeszcze spowiadać i przystępować do Świętej Komunii. Czytane są wówczas fragmenty z Ewangelii o drzewie figowym, które nie rodziło owoców oraz o pannach, które wychodząc w nocy na spotkanie Oblubieńcowi nie zabrały ze sobą oleju. Chodzi o to, aby być w każdej chwili gotowym na przyjście Chrystusa.
Triduum Paschalne, to oczywiście dni szczególnego duchowego napięcia. Post staje się surowszy, wierni powstrzymują się nawet od spożywania ryby. W Wielki Czwartek wspominamy Ostatnią Wieczerzę Jezusa Chrystusa. To dzień paradoksalnie wielkiej radości, gdyż w tym dniu ustanawia się przecież Świętą Eucharystię, która jest dla nas pokarmem Życia Wiecznego. Druga połowa Wielkiego Czwartku to już próba zbliżenia się do cierpień Chrystusa. Jutrznia Wielkiego Piątku wprowadza nas tę w atmosferę, wówczas śpiewa się troparion o tym, jak to Judasz sprzedaje Chrystusa, a Ten zostaje wydany na mękę. Podczas jutrzni czyta się 12 ewangelicznych perykop, które mówią o ostatnich dniach życia naszego Pana.

Od rana Wielkiego Piątku czytane są godziny kanoniczne i nie odprawia się liturgii. Dlaczego? Ma to istotne znaczenie, gdyż wówczas to sam Baranek Boży, jak uczy Cerkiew, sprawuje Świętą Eucharystię na krzyżu. Do wyniesienia Całunu, Płaszczenicy, nie powinno się niczego spożywać. Wierni adorują Grób Chrystusa, przynosząc kwiaty i modląc się przy nim. Dzwony prawie nie biją, wszystko zamiera w ciszy. To podczas liturgii Wielkiej Soboty zamiast Pieśni Cherubinów słyszy się znamienne słowa, napomnienie, aby "zamilkło wszelkie ciało człowiecze". Jest to szczególny moment, gdyż sam Król Królów spoczywa w grobie. Wielka Sobota powinna być dniem spokoju i milczenia.

Jak powinniśmy się zachować w Wielkim Tygodniu? Oczywiście nikt z nas nie pójdzie na pustynię judzką, aby się wyciszyć. Taką pustynię, moment skupienia należy próbować znaleźć we własnym domu, we własnym sercu. To nie jest proste, ale jest możliwe, proszę mi wierzyć. Trzeba się zatem chronić od nadmiaru słów, od złośliwości, od wyzwisk. Nie uciekniemy rzecz jasna od pracy, od szkoły, ale to minimum jest niezbędne, aby godnie się przygotować do świąt Wielkiej Nocy. Pascha to Święto Świąt. Radość zmartwychwstania dla każdego bez wyjątku, jak mówi w swojej pięknej homilii święty Jan Złotousty.