Bezpośrednich spotkań z Janem Pawłem II nigdy nie zapomnę. W 1995 roku razem chórem żeńskim Zespołu Szkół Muzycznych Schola Cantorum Bialostociensis pojechałam do Włoch. Wystąpiliśmy tam na kilku koncertach, jednak najważniejszym punktem naszej podróży była wizyta w Watykanie.
Śpiewaliśmy w czasie mszy świętej, którą w Bazylice Świętego Piotra odprawiał Jan Paweł II. Po nabożeństwie papież podszedł do nas i pobłogosławił zespół. Każdego z osobna. Klękaliśmy, a Ojciec Święty kładł ręce na naszych głowach. To była wielka chwila. Nie byłam w stanie ukryć łez wzruszenia.
Jan Paweł II zapytał, skąd jesteśmy, podziękował nam za udział w mszy świętej, za piękny śpiew. Przypomniał, że swoim talentem możemy służyć Bogu i modlić się w ten sposób o lepszy świat. I właśnie te słowa pamiętam najbardziej. Mamy wiele zdjęć z tego pobytu w Watykanie.
W 2002 roku po raz drugi uczestniczyłam w liturgii odprawianej przez papieża. Udało nam się dostać pod ołtarz. Jan Paweł II był już wtedy schorowanym człowiekiem, nie mógł chodzić. Mogliśmy jednak zrobić z nim zdjęcia. Takich chwil się nie zapomina. Nigdy. Nasz papież to niesamowita postać, wielki Polak, wielki patriota. To człowiek, który każdemu podał rękę. Czy to był biały, czy to był czarny, czy to był żółty. Nie uznawał dyskryminacji rasowej, religijnej. Teraz jesteśmy dumni, że mieliśmy Polaka na tronie papieskim.
Czytaj e-wydanie »Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
