Teatr Dramatyczny. Festial Kierunek Wschód. Siarhiej Kawalou - Dziennik poety (zdjęcia, wideo)

To co było w Polsce 20 lat temu teraz jest na Białorusi – powiedział Siarhiej Kawalou po wysłuchaniu piosenki Jacka Kaczmarskiego „Powrót” zaśpiewanej przez Julitę Ławreszuk. I dodał, że zmarły bard to jeden z fragmentów wspólnej historii Polski i Białorusi.

- To polski profesor, białoruski dramatopisarz i uniwersalny twórca filozoficznych przypowieści dla dzieci – powiedziała o prof. Kawalou dr Irina Lappo, teatrolożka z UMCS. Przyjechała do Białegostoku na benefis osiadłego w Polsce białoruskiego dramatopisarza. Bo 30 lat wcześniej opublikował swoją pierwszą sztukę.

To Joanna Troc, białostocka aktorka i pomysłodawczyni festiwalu Ode, ze sztukami granymi w języku białoruskim i w lokalnym dialekcie miała podsunąć pomysł takiego jubileuszu Białorusinowi. Sam Kawalou twierdzi, że w Polsce nie czuje się emigrantem. Tworzy w języku białoruskim, bo zauważył, że tematyka białoruskich dramatów zatrzymała się na Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej, czyli II wojnie światowej, a komedie społeczne to propagandowa walka z pijaństwem. Współcześni dramaturdzy mieszkający w Białorusi wolą pisać po rosyjsku, by dotrzeć do większej ilości widzów.

By język białoruski zabrzmiał na scenie naturalnie, część akcji swojej sztuki „Dziennik poety” umieścił w redakcji białoruskiego czasopisma literackiego. W Teatrze Dramatycznym przedstawienie pokazał Republikański Teatr Białoruskiej Dramaturgii z Mińska. Z ciekawą, ograniczoną do minimum scenografią, za to z choreografią korzystającą z elementów figur baletowych.

- On myśli teatrem, jest świetnym inscenizatorem – mówiła dr Lappo. Benefis i spektakl zagrany z polskimi napisami były punktem kulminacyjnym pierwszego festiwalu Kierunek Wschód przygotowanego przez Teatr Dramatyczny.