Supraska Święta Sosna przewróciła się. Nie dali jej rady komuniści.

- Widziałam jak drzewo przewraca się gdzieś kwadrans po godzinie 11 - relacjonuje kelnerka z pobliskiej "Łukaszówki". Skąd wzięło się określenie Święta Sosna wyjaśnił w książce "Spacerem po Supraślu" (wyd. Pryzmat, Supraśl 2004) Wojciech Załęski.

"Potęgę puszczy odczujesz stając przed martwą Świętą Sosną. Przez ludzką głupotę uschła przed kilkunastu laty. Puszczę dookoła niej wycięto po ostatniej wojnie, ale ją chroniło miejscowe tabu. W czasach stalinowskich, w ramach walki z gusłami, towarzysze przymierzali się do likwidacji tego "okazu ciemnoty". Jednak nikt nie odważył się podnieść na nią siekierę... bo jest powszechne przekonanie, że każde drzewo, na którym wisi pasyjka, obrazek lub kapliczka jest święte i kto się waży je tknąć, ściąga na siebie klątwę i w najlepszym przypadku oślepnie.

Zapytasz - Dlaczego święta? - W 1905 roku car wydał "ukaz o tolerancji" znoszący prawie po stu latach prześladowanie innowierców, w tym Kościoła katolickiego. Jedna z supraślanek, z wdzięczności za tę "łaskę", w dniu obchodzonego po raz pierwszy publicznie święta Bożego Ciała zawiesiła na sośnie obrazek Matki Bożej Częstochowskiej. Dało to początek różnym legendom, np. że śluby narzeczeńskie złożone pod nią gwarantują, jak mówi tradycja, trwały związek małżeński. [...]
Sosny są echem dawnego, pogańskiego kultu przodków. Przed wiekami, po śmierci kogoś ważnego w rodzinie, robiono kładkę przez wodę, aby duszy ułatwić wejście do krainy zmarłych. Przy kładce zawieszano w puszczy na drzewie tykło (deskę wotywną) z prośbą do Boga o spokój dla duszy zmarłego. [...]

Podobno tykła przed powstaniem Styczniowym służyły jako skrzynki kontaktowe." pisze Załęski.