Spór wokół warunków rozwoju przedsiębiorczości w regionie

Moja córka, zamiast tu pracować na mój ZUS, wyjechała do Szkocji i po trzech latach może sobie postawić dom – takim drastycznym apelem  Wojciech Zawadzki, białostocki przedsiębiorca zakończył dyskusję, której tematem było wsparcie przedsiębiorczości w regonie. - A jeżeli nawet macie super pomysł, to też się zastanówcie, bo tu co rok będziecie mieć na karku kontrolę. Tam możecie jej nie mieć przez lat 20.

24 głosy przeciwko, 10 za – to rezultat trzeciej już debaty oksfordzkiej, którą zorganizowało w Białymstoku Podlaskie Centrum Fundacji Rozwoju Demokracji Lokalnej. Teza, którą poddano pod dyskusję brzmiała: Województwo podlaskie tworzy sprzyjające warunki do rozwoju przedsiębiorczości osobom bezrobotnym.
Zgodnie z regułami tego rodzaju dysputy naprzeciwko siebie zasiadły osoby, które przygotowały argumenty popierające to stwierdzenie i takie, które się z nim nie zgadzały.

Rezultaty dyskusji podsumowywała aktywność publiczności. Na początku debaty jej opinie (wyrażone miejscem zasiadania na sali) rozkładały się następująco: 9 na TAK, 13 niezdecydowanych i 20 na NIE. Jak widać na końcu przewaga głosów na NIE wzrosła. Ale jeden z ekspertów strony na NIE (Mirosław Kiszko, wiceprezes Podlaskiego Klubu) dołączył do grupy niezdecydowanych.

Podczas spotkania aktywność reprezentowanej przez siebie instytucji wobec bezrobotnych przedstawiła m.in. Iwona Rojcewicz, dyrektor Powiatowego Urzędu Pracy w Białymstoku. Przedstawiła np. jako argument za skutecznością działań PUP fakt, że ponad 60 procent mikro firm zakładanych w oparciu o dotacje z urzędu nie zlikwidowało działalności. Podkreślała, że PUP poprzez publikacje i wizyty w różnych środowiskach dociera do bezrobotnych z informacjami o formach pomocy i dofinansowania.

Pani dyrektor szczególnie kładła nacisk na programy skierowane do osób chcących się szkolić w zawodach, na które zapotrzebowanie zgłaszają przedsiębiorcy. Ludzie tacy  w czasie nauki w firmie dostają stypendium z PUP, a pracodawcy mają pokryte np. koszty zniszczeń. - Ale za mało pracodawców z tego korzysta – mówiła dyrektor Rojcewicz.

Z kolei Łukasz Siemieniuk, dyrektor Akademickich Inkubatorów Przedsiebiorczości w Białymstoku, przedstawił swoją instytucję jako podmiot inwestujacy w przedsię­biorczych ludzi bardzo nowocześnie. Dysponujący funduszem wspierającym ich przedsięwzięcia i siecia Aniołó Biznesu. Wspierający przekształcanie się Białegostoku w zagłębie firm z branży IT, z którego usług skorzystało ponad 150 osób.
Obecnie Inkubator Białystok wspiera rozwój ponad 50 firm z różnych branży, z których część należy już do Białostockiego Parku Naukowo-Technologicznego.

Podczas dyskusji nie brakowało sporów. Przykładowo Tomasz Buczek,  dyrektor Departamentu Strategii i Rozwoju, Urzędu Miasta w Białymstoku, zdecydowanie zaprotestował przeciwko opartej na głosie przedsiębiorców ocenie przedstawicielki Porannego, że w urzędzie miejskim brakuje systemowej opieki nad inwestorem zagranicznym opartej na zasadzie „prowadzenia za rękę” i że urzędnicy w obawie przed podejmowaniem samodzielnych decyzji stawiają przed przedsiębiorcami wymogi biurokratyczne zdecydowanie wyższe niż w innych regionach. Co zraża do inwestowania zarówno kapitał rodzimy, jak i zagraniczny. A bez tego kapitału małe firmy zakładane przez bezrobotnych nie będą tu miały rynku zbytu ani na usługi, ani na produkty.

Strona na NIE w debacie: (od lewej) Mirosław Kiszko - Podlaski Klub Biznesu, wiceprezes, Radosław Oryszczyszyn - Instytut Socjologii UwB, Maryla Pawlak-Żalikowska - dziennikarz, Kurier Poranny, Wojciech Zawadzki, białostocki przedsiębiorca
 

Wojciech Zawadzki zdecydowanie twierdził, że urzędy pracy należałoby zlikwidować, bo nie spełniają swojego głównego zadania, jakim jest pomoc w znajdowaniu zatrudnienia bezrobotnym. Dostało się nawet operze podlaskiej, jako inwestycji zbyt kosztownej i – zdaniem przedsiębiorcy – zbędnej w obecnej chwili.

Z tym zdaniem nie zgodził się Mirosław Kiszko:

- Byłem i nadal jestem za tym, żeby opera powstała – mówił wiceprezes PKB. - Ale uważam, że nie powinien jej budować urząd marszałkowski tylko przedsiębiorcy, bo zrobilibyśmy to za połowę ceny. A dyrektorem nie powinien być artysta, tylko menedżer, bo wtedy mniej kosztowałoby nas jej utrzymanie.

- Zjawisko bezrobocia jest tak złożone, że wspieranie przez woj. podlaskie przedsiębiorczości ma niewielki wpływ na jego skalę – padały też komentarze z sali. - Wspieramy przedsiębiorczość, ale warto się przyjrzeć, czy skala tego wsparcia w porównaniu z innymi województwami jest mała? duża? a może są one spóźnione, bo inni zaczęli wcześniej? - zastanawial się jeden z widzów.

- Przeżyłem szok w tym cudownym kraju, gdy pan rektor zwolnił trzech panów doktorów z uczelni – opowiadał o sobie były bezrobotny. - .Ale znalazłem sobie miejsce i dziękuję PUP, który mi bardzo pomógł. Dostałem dofinansowanie, założyłem firmę i dostałem tytuł Innowatora Podlasia.

- Czasem dobrze by było, aby role się odwróciły – proponowała uczestniczka dyskusji z widowni. - Osoby, które tworzą te wszystkie regulacje lub je realizują w urzędach, powinny zostać  przedsiębiorcami i zobaczyć, jak to jest z tej drugiej strony. Np. gdy się jest przedsiębiorcą  prowadzącym swoje interesy przy remontowanej ulicy Sienkiewicza. Tam ci ludzie nie mogli uzyskać od pana prezydenta zniżki podatków lokalnych większej niż 25 procent. Nikt nie pochylił się nad ich argumentami, że  jest to kwesta ich przetrwania na rynku. 

Widownia głosowała przez zajmowanie miejsc w strefie na TAK, NIE i nie mam zdania na sali

Debata była elementem projektu „Bądź aktywny – To Twój Czas” realizowanego przez FUNDACJĘ ROZWOJU DEMOKRACJI LOKALNEJ - Podlaskie Centrum w ramach Programu Operacyjnego Kapitał Ludzki, Priorytet VII Promocja Integracji Społecznej, Działanie 7.2 Przeciwdziałanie wykluczeniu i wzmocnienie sektora ekonomii społecznej, Poddziałanie 7.2.1 Aktywizacja zawodowa i społeczna osób zagrożonych wykluczeniem społecznym. Okres realizacji projektu: 01.09.2011 r. – 31.10.2013 r.
Forma debat oksfordzkich została wybrana jako skuteczna metoda angażowania publiczności i „ekspertów” do dyskusji na tematy ważne społecznie.
W ramach całego projektu objęto wsparciem 60 osób, które wzięły udział w doradztwie zawodowym, psychologicznym. Odbyły szkolenie zawodowe  wybrane zgodnie ze swoimi predyspozycjami zawodowymi spośród proponowanych w ofercie projektowej: fizjoterapeuta (masażysta), pracownik obsługi biurowej, barman – kelner, sprzedawca w stacji paliw, pomocniczy robotnik przy konserwacji terenów zielonych. Wybrane osoby wzięły udział w 1 miesięcznym wolontariacie, 3 miesięcznym stażu zawodowym a najlepszych 15 osób zdobyło zatrudnienie dzięki przewidzianemu w projekcie wsparciu pośrednika pracy.

Czytaj więcej na temat projektu i Fundacji