Nasza Loteria SR - pasek na kartach artykułów

SP nr 10 przy ul. Słonimskiej na Bojarach. Pamiętnik szkolny, dawniej mieli go wszyscy

Alicja Zielińska [email protected] tel. 85 748 95 45
Jerzy Szóstko z czasów nauki w szkole podstawowej.
Jerzy Szóstko z czasów nauki w szkole podstawowej. Archiwum prywatne
Po latach, porządkując dom, odnalazłem na strychu mój mały pamiętnik. Wiem z opowiadań rodziców, że podczas ich nauki w szkole podstawowej było rozpowszechnione posiadanie pamiętnika. Wpisywali się tam koledzy i koleżanki, niektórzy malowali tak jak potrafili, czasem bardzo ładnie. Ten zwyczaj był kontynuowany i za moich czasów, kiedy uczyłem się w Szkole Podstawowej nr 10 przy ul. Słonimskiej na Bojarach - opowiada Jerzy Szóstko.

Pamiętniki mieli wszyscy i dziewczyny, i chłopcy. Dostawało się je zazwyczaj w prezencie na Boże Narodzenie albo imieniny. Ozdobne zeszyciki, oprawione w okładki bardziej eleganckie od tych szkolnych, plastikowe, z dermy, czy z tkaniny dla dziewcząt. W różnym kształcie, ale raczej nieduże. Pamiętnik krążył po klasie, wśród znajomych. Wpisywało się do niego wierszyki, malowało rysunki. Każdy zaczynał się od sakramentalnego "ku pamięci"! Sentencje, dedykacje, strofy poezji z zapewnieniem wiecznej pamięci, przyozdabiane różnymi malunkami. W dobrej sytuacji byli rzecz jasna ci uzdolnieni plastycznie. Co tam im było coś narysować.

Ale inni też sobie radzili. W ruch szły kalki i kopiowano rysunki z książek. Bo ładny rysunek dobrze świadczył o wpisującym się, a i sam właściciel z przyjemnością taki pamiętnik pokazywał rówieśnikom.

Można się zastanawiać nad treścią wierszyków. Oczywiście dobór treści coś mówił o charakterze, usposobieniu czy wprost o poziomie intelektualnym tego, co go dobierał. Były wierszyki modne, które krążyły po wszystkich pamiętnikach, ale i wyszukane. Inwencji i pomysłowości nie brakowało. Górnolotne, z tzw. mądrością życiową, patriotyczne, czy zwyczajnie żartobliwe albo dyżurne w stylu:

Ucz się, ucz, bo nauka to potęgi klucz.
Dwa serca złączone razem
klucz rzucony w morze
nikt nas nie rozłączy
tylko ty o Boże
Koło domu ścieżka
chowaj mamo pieska
bo masz córkę ładną
chłopcy ci ją skradną

Później doszedł zwyczaj wklejania zdjęć oraz wpisywania tzw. złotych myśli. W szkole średniej wypadało mieć już bardziej na poziomie pamiętnik. Miejsce więc prostych rymowanek zajęła poezja. Popularne były cytaty wieszczów: Mickiewicza, Norwida, nie mówiąc o Słowackim i wprost nasuwającym się skojarzeniu ze słynnym pamiętnikiem Zośki Bobrówny. Po dziewczęcych pamiętnikach krążył Asnyk z pięknym przesłaniem:

Trzeba z żywymi naprzód iść,
Po życie sięgać nowe...
A nie w uwiędłych laurów liść
Z uporem stroić głowę.
Wy nie cofniecie życia fal!
Nic skargi nie pomogą -
Bezsilne gniewy, próżny żal!
Świat pójdzie swoją drogą

Wpisy były różne, i pocieszne, humorystyczne, i patriotyczne, jak to w latach 40 i 50 - mówi Jerzy Szóstko.

Teraz mogą śmieszyć, ale dawniej traktowano je z powagą i stanowiły powód do dumy. A dziś przeglądając ten stary pamiętnik pobudzają do wspomnień. Patrzę na zdjęcia i myślę, jak to szybko minęło. Tyle lat, a wydaje się jakby wczoraj było. Ożywają w mojej pamięci twarze kolegów, koleżanek, wspólne przeżycia, zabawy, wszystko czym wtedy żyliśmy, co razem przeżyliśmy.

Różnie się potoczyły losy moich koleżanek i kolegów. Wielu skończyło studia, inni byli cenionymi fachowcami w zakładach pracy czy urzędnikami bądź nauczycielami w szkołach, a i nawet paru profesorów na uczelni wyszło z naszego grona.

Wśród nas znaleźli się też młodzi chłopcy z powołaniem do stanu duchownego, którzy zostali dobrymi i cenionymi duszpasterzami. Jedni po studiach pozostali w Warszawie, ja sam również wyjechałem do stolicy i przez wiele pracowałem w Hucie Warszawa. A niektórzy wyjechali za granicę. Część jednak tak jak ja po latach powróciło na stare śmieci, do rodzinnego Białegostoku. Losy osobiste różnie się nam poukładały, jak w popularnym wtedy wpisie: Życie jest piękne jak piękna róża, ale niestety są na niej i kolce.

Niektóre wpisy były prorocze i sprawdziły się w moim życiu.

Oto niektóre z wpisów z mojego pamiętnika.

Bądź ozdobą rodzimej ziemi,
pociechą ojca i matki.
Nie szukaj szczęścia między ludźmi
znajdziesz je pod swą strzechą
Danuta Łozowska i M. Wiktor

Jeśli Cię ktoś zrani
i w sercu odkryje się blizna
pamiętaj, że stokroć gorzej cierpiała Ojczyzna
Jan Grześ

Bądź dobrym Polakiem
miej serce anioła
wolę swą hartuj wśród życia burz
Przed nieszczęściem nie zginaj czoła
Bądź opiekunem stroskanych dusz
Edward Bida

Jak szumne wichry wieją ponad gajem
w naszych źrenicach srebrzą się łzy
Dla biednej Polski skutej w kajdany
Promykiem szczęścia bądź Jurku Ty
Wiesław Bolszo

Daję Tobie trzy warunki
i to bardzo skromne:
Kochaj Boga i Ojczyznę, i nie zapomnij o mnie
Leszek Kaliszczak

Kiedy się puścisz o własnej sile
Na ciężką drogę żywota
Niech Cię prowadzi wśród burz i niedoli
Wiara, nadzieja i cnota
Danuta Zaborowska

Choćby po Twoim największym dziele
Zawsze o sobie sądź mało
Nie myśl, że kiedyś zrobiłeś wiele
Lecz co Ci zrobić zostało
Bogdan Kantorski

Życie człowieka, to błysk pioruna
Stęknie, zajęczy i pęknie jak struna
Wiesław Bakunowicz

Jak konwalia wśród ukrycia
ożywiona tchnieniem wiosny
Tak Ty każdy moment życia
Miej szczęśliwy i radosny
Ala S

Czytaj e-wydanie »Lokalny portal przedsiębiorców

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Dołącz do nas na X!

Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.

Obserwuj nas na X!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!
Wróć na poranny.pl Kurier Poranny