Sługi boże, czyli demoniczny Adam Woronowicz (wideo)

Scenarzyści Maciej Strzembosz i reżyserujący film Mariusz Gawryś mieli niezły pomysł. Kiedy usłyszeli, że we Wrocławiu żeńska schola zaczęła śpiewać chorały gregoriańskie, mieli świetny pomysł na uwiedzenie widza. Już na początku niezwykłe samobójstwo popełnia jedna z chórzystek, w dodatku Niemka. Kiedy nieco później druga dziewczyna ze scholi skończy ze sobą w podobny sposób, inteligentny widz dzięki montażowym flashom może się domyślić, że ktoś dziewczynami powodował.

Pierwsze podejrzenia, ale któż da się nabrać, tyczą kantora owej scholi – w tej roli genialnie demoniczny, zamknięty we własnym, pełnym wyimaginowanego grzechu świecie, Adam Woronowicz. Jego charakterystyczny głos, niesamowite spojrzenie są najbardziej przekonującymi momentami „Sług bożych”. Poziom trzyma Bartłomiej Topa w roli detektywa, podobnie Henryk Talar jako ksiądz z feralnej katedry. Melancholijna Julia Kijowska tym razem musi grać Niemkę i wypada całkiem wiarygodnie. Scenariusz i scenografia – znacznie mniej.

Małgorzata Foremniak chętnie eksponuje ponętne ciało, za to grająca psycholożkę aktorka dostaje w filmie apartament godny prezeski banku. Policjant Topa ma za to wypasionego laptopa i elektroniczne gadżety, które otwierają wszystkie zamki. Policyjni detektywi dzięki super komputerom na komendzie mogą powiększyć obraz z monitoringu miejskiego, by rozpoznać postaci z odbicia w szybie, i tak dalej.

„Sługi boże” z mrocznego kryminału w finale stają się czymś w rodzaju thrillera szpiegowskiego, potraktowanego w iście amerykański sposób, Wszystko jest możliwe, a złoczyńcy pokonani i wyprowadzeni w pole. Ale najlepszy i tak jest białostoczanin – Adam Woronowicz. Szkoda, że nie miał większej roli.