Shar-pei - leniwy i wygodny czyścioch

Rasa z historią

U rasy występują trzy rodzaje sierści: bardzo krótka i szorstka, krótka i miękka oraz trzecia - nieuznawana przez FCI - o długości pięciu, sześciu centymetrów.

Rasa z historią

To rasa z dużymi tradycjami. Niektórzy hodowcy i kynolodzy twierdzą, że w południowych prowincjach Chin istnieje już od blisko 2000 lat, a jej nazwa jest tam wymawiana jako "sah-pay". W wolnym tłumaczeniu oznacza to papier ścierny, psa o szorstkiej skórze, twardy włos w kolorze piasku lub skórę rekina.

Możliwym jest, że do powstania shar-peia przyczyniły się szpice, zachodnie mastify, mastino neapoletano i inne, niestety nieustalone dotychczas rasy. Wzorzec rasy został zatwierdzony w 1981 roku.

To pies bardzo leniwy i wygodny - może cały dzień leżeć na kanapie. Dlatego jest idealnym towarzyszem dla domatorów i osób, które nie chcą poświęcać każdego dnia kilku godzin na długie spacery lub wizyty na psim torze przeszkód.

- Shar-pei najchętniej w ogóle nie wychodziłby z domu - uśmiecha się Marta Chumeniuk, właścicielka domowej hodowli psów Od Masumi. - Spacery są mu potrzebne tylko po to, aby załatwić potrzeby.

Do tego shar-pei jest niezwykłym czyściochem.

- Szerokim łukiem ominie każdą kałużę - mówi Marta Chumeniuk. - Nie toleruje brudu i błota, dlatego nie powinniśmy być zaskoczeni, że gdy za oknem pada deszcz, pies będzie się bronił przed spacerem.

To indywidualista i pies bardzo uparty - będzie robił to, co chce i na co ma ochotę. Właściciela posłucha i spełni jego prośbę, ale tylko wtedy, gdy będzie mu to odpowiadać albo wywęszy okazję do zdobycia ulubionego smakołyku.

- Shar-pei to też pies inteligentny, czasami mam wrażenie, że jest nawet za mądry - mówi hodowczyni. - Bardzo szybko się uczy i rozumie wszystko, co się do niego mówi.

Nie jest to rasa dla każdego. Na pewno nie jest polecana dla osób, które nigdy wcześniej nie miały z tymi psami do czynienia, a chcą mieć je tylko dlatego, że widziały je np. w telewizji.

- To psy, do których psychiki trzeba umieć dotrzeć i nauczyć się jak z nimi postępować - mówi pani Marta. - Dobrze, gdy trafiają w ręce doświadczonych i odpowiedzialnych osób.

W wychowaniu shar-peia nie należy stosować kar, ale nie można też pozwolić psu, aby nas zdominował.

- Trzeba wyznaczyć mu granice, których nie może przekroczyć - mówi hodowczyni. - Trzeba postępować rozważnie, ale i stanowczo.

Ważne jest też to, aby kupić psa z dobrej hodowli.

- Są dwie linie hodowlane tej rasy - pierwsza jest bardzo łagodna i psiaki z niej pochodzące są łatwe w prowadzeniu - wyjaśnia Marta Chumeniuk. - W tej drugiej zdarzają się niestety osobniki agresywne, szczególnie wśród psów.

Szczeniaka warto zaprowadzić do psiego przedszkola, aby nauczył się tam obcowania z innymi psami - zarówno małymi, jak i dużymi. To też sposób, aby nasz psiak szybciej się socjalizował, był bardziej otwarty i łatwiejszy do wychowania.

To są psy, które bardzo przywiązują się do rodziny i bardzo źle znoszą rozstania z nią. Nawet pozostawiony pod opieką osób, które bardzo dobrze zna, shar-pei będzie przygnębiony, smutny i nie będzie jadł.

- Jeśli chodzi o ich relacje z obcymi, są one bardzo różne - mówi pani Marta. - Często można odnieść wrażenie, że wyczuwają, co komu w duszy gra, kto jest dobrym, a kto złym człowiekiem.
Swojej niechęci nie okazują jednak agresywnym zachowaniem, nie warczą i nie patrzą we wrogi sposób.

- W stosunku do osób, które im nie odpowiadają są po prostu lekceważące - mówi hodowczyni. - Nie interesują się nimi, odwracają i odchodzą w swoją stronę.
Shar-peie bardzo lubią dzieci, są cierpliwe, chętnie się z nimi bawią, są bardzo czułe, lubią pieszczoty, głaskanie, przytulanie.

Shar-pei: pielęgnacja

Pielęgnacja shar-pei nie jest trudna. Wystarczy wykąpać go raz na trzy, cztery miesiące, a w okresie linienia dokładnie wyczesywać.

- Uwagi wymagają natomiast ich oczy - mówi Marta Chumeniuk. - Często zdarza się, że shar-peie mają wywiniętą albo podwiniętą powiekę.

Trzeba zadbać też o ich uszy. Łatwo bowiem powstają w nich stany zapalne.

Kupując szczeniaka warto wcześniej poczytać na temat rasy. Niestety, zdarzają się linie hodowlane, w których psiaki są obciążone chorobami genetycznymi. Najczęściej występującymi chorobami są rodzinna gorączka shar- pei (FSH), amyloidoza oraz mucynoza.

Wbrew pozorom psy nie jedzą dużo, trzeba jednak dostarczać im zbilansowanego pożywienia. Najlepiej, gdy będą to karmy klasy premium, bowiem rasa ta ma tendencje do alergii pokarmowych i skórnych.