Sandra Kalniente - W butach do tańca przez syberyjskie śniegi

Kiedy Polak, szczególnie z terenów objętych sowieckimi deportacjami widzi w tytule książki buty do tańca i śniegi Syberii bez pudła domyśli się, że rzecz dotyczy zsyłek na nieludzką ziemię. Dość dobrze poznaliśmy losy polskich Sybiraków, budujemy Muzeum Polskiego Sybiru, okazuje się też, że życie w sowieckim imperium nie szczędziło ich obywatelom podobnie dramatycznych i traumatycznych przeżyć.

Kalniente opisując historię własnej familii przypomina o tajnym pakcie Ribbentrop - Mołotow, który nie tylko skazał wschodnie tereny Polski na okupację sowiecką, ale podobnie stało się z Litwą, Estonią i właśnie Łotwą. Polacy pierwszych deportacji doświadczyli w lutym 1940 roku, Łotysze do bydlęcych wagonów trafili tuż przed atakiem Hitlera na Sowiety - 17 czerwca 1941 roku. Rok wcześniej sowieckie wojska zajęły Łotwę, a już w 1939 roku Stalin utworzył w tym państwie olbrzymie garnizony.

Autorka ze smutkiem zauważa, ze jej kraj był pod okupacją przez 50 lat. Nie zaciera też śladów ani zbrodni sowieckich ani hitlerowskich przypominając, że te popełnione przeciwko ludzkości, nie podlegają przedawnieniu. Oczywiście w książce są też wstrząsające opisy drogi na Sybir, okrutnego traktowania, powojennych represji wobec partyzantów sprzeciwiających się obecności Sowietów w Łotwie. Dziadek autorki umiera w łagrze na dwa tygodnie przed śmiercią Stalina, ale jej rodzice mogą wrócić do Łotwy z zesłania dopiero w 1957 roku. Przez wiele lat nie mówią córce, dlaczego urodziła się na Syberii.

Polaków i Łotyszy zesłanych na Sybir łączy duma i chęć przetrwania. I piekło jakie ludzie zgotowali ludziom.

Nieruchomości z Twojego regionu