Ryszard Kaczorowski ukończył Szkołę Powszechną nr 11

Marsz do celu, na wyznaczoną pozycję w terenie

Budynek dawnej jedenastki przy ulicy Mazowieckiej 35 stoi, mieści się w nim obecnie Poradnia Psychologiczno-Pedagogiczna. A szkoła ma się znakomicie, tyle że teraz znajduje się przy ul. Poleskiej i pod patronatem Kornela Makuszyńskiego.

Panie, Panowie jak wycieczka ma być udana, to trzeba najpierw się pogimnastykować. Brać uczniowska w 1935 roku robiła to z wielkim entuzjazmem, godnym naśladowania (Ryszard Kaczorowski był już wówczas w Handlówce przy ul. Fabrycznej). Pamiętam, jak w naszej młodości budził nas codziennie przez radio miły głos "profesora od gimnastyki". Może dlatego mniej było grubasów. A może jednak był to skutek bezmięsnych poniedziałków (z nadania towarzyszy sekretarzy, którzy sami na chudzielców nie wyglądali) i postnych piątków.

Po kilkudniowej zaprawie fizycznej pora na bliższy spacer, żeby zobaczyć, czy buty nie cisną. Harcerzom z 13 Drużyny Białostockiej ta dolegliwość nie groziła, bo w kamaszach to chodzili do kościoła, a na wycieczkę w pepegach (skrót od: Polski Przemysł Gumowy), lub w bardziej dostatnich trampkach. Było nie tylko wygodnie, ale i z wietrzeniem za przyczyną palców wystających na zewnątrz.
Pod zdjęciem wklejonym do kroniki szkolnej widnieje podpis: "Drużyna na wycieczce przy pomniku poległych bohaterów naszych z lat 1919-1920 na cmentarzu w Zwierzyńcu." Na pewno nie obyło się bez zaśpiewania pieśni, która wzrusza i dziś: "Śpij kolego w ciemnym grobie".

Zuchy maszerują

Narybek harcerski, czyli zuchy też mieli ochotę do maszerowania, tyle że drobniejszymi kroczkami. Na zdjęciu widać ich w pochodzie 3-majowym. Dziś to niemożliwe, bo by się pojawiły głosy oburzenia, że takie niebożęta są zmuszane do nadmiernego wysiłku. I w dodatku po bruku, bez pań z kanapkami i napojami chłodzącymi. Wcale nie kpię, postęp musi być. Zresztą rodzice też by w większości nie poszli, bo w telewizji lepiej widać.

Przepraszam, wracamy do lasu. Tylko czy dotrzymamy tempa jednej z klas z przedwojennej jedenastki, którą fotograf uchwycił w marszu na wyznaczoną pozycję w terenie. Czyli marsz do celu, na azymut, z kompasem. Mnie się często zdarzało, że i z zaszytymi kamieniami, bo w ten sposób druh drużynowy próbował oduczyć od trzymania rąk w kieszeniach. Chyba się nie udało.

I ostatnie zdjęcie z hasłem, które dziś wydaje się archaicznym: "Las to potęga naszego ducha". Ktoś dopowie, bo kleszczy nie było. Ale było przekonanie, że las stanowi dobro narodowe. Trzeba go więc sadzić, a potem chronić. Fotografię tę zrobiono w Dniu Lasu, 29 kwietnia 1939 roku. Pewnie nie zdawano sobie jeszcze sprawy, że las będzie wkrótce także chronił przed najeźdźcami i okupantami.

Dlaczego tak dziś zawracam do lasu? Po pierwsze, by pokazać ładne zdjęcia z kroniki Szkoły Powszechnej nr 11. A po drugie, bo nachodzi mnie inż. Zbigniew Pawelski i przypomina, że trwający rok został ogłoszony Międzynarodowym Rokiem Lasów, a Regionalna Dyrekcja LP w Białymstoku przygotowała bogaty program wydarzeń. No, to do zobaczenia w lesie. Tylko proszę, manifesty partyjne i złe humory zostawmy w domu. Czuj bór!