Przed wiekami nad rzeką Supraśl składano ofiary. Archeolodzy wykopują tu kolejne dowody (zdjęcia)

Wokół paleniska natrafiliśmy na trzy całe naczynia. Były w bardzo złym stanie. Dlatego trafiły do pracowni konserwacji zabytków w Muzeum Podlaskim w Białymstoku - opowiada dr Dariusz Manasterski z Instytutu Archeologii Uniwersytetu Warszawskiego. Prowadzi badania na niewielkiej wysepce koło Supraśla.

Z miejsca, gdzie znaleziono naczynia oraz z ich wnętrza, pobrano próbki. Następnie zostaną one przekazane do laboratorium. Specjaliści ustalą, czy nie zachowały się w nich szczątki substancji organicznych.

Jednak archeolodzy uważają, że znalezione przedmioty pochodzą sprzed 2,6 tys. lat - z czasów epoki żelaza. Są one związane z tradycją kultury łużyckiej. To chociażby jej przypisuje się najstarszą osadę w Biskupinie.

- Kultura łużycka występowała w Polsce centralnej i zachodniej. Jej najstarsze ślady pochodzą ze Śląska, Wielkopolski. Potem rozpowszechniła się ona na Mazowszu, Łużycach, Pomorzu i Mazurach, a także dotarła tutaj - tłumaczy Dariusz Manasterski.

Ponad dwa tysiące lat temu w okolice Supraśla dotarła grupa ludzi, która prawdopodobnie dokonała tutaj obrzędów rytualnych.

- Świadczy o tym to, że naczynia, na które natrafiliśmy, były bardzo regularnie ułożone do góry dnem - zauważa Adam Wawrusiewicz, archeolog z Muzeum Podlaskiego.

- Być może złożono tutaj ofiarę dla jakiegoś bóstwa - przypuszcza Manasterski.

Archeolodzy są pewni jednego. Nie mają wątpliwości, że niewielka wysepka Dęby przed wiekami pełniła szczególną rolę. - To ustronne miejsce było wybierane przez społeczności pradziejowe jako miejsce kultu - podkreśla Wawrusiewicz.

W latach 2014-2015, także koło Supraśla, wykopano przedmioty sprzed 4,5 tys. lat. Były one związane z tradycją kultury pucharów dzwonowatych. Przed wiekami występowała ona na Półwyspie Iberyjskim i na zachodzie Europy. W Polsce jej enklawy znajdowały się w Małopolsce, na Śląsku i Kujawach. Ale podczas badań okazało się, że społeczności te przybyły również nad rzekę Supraśl.