Pozytywne Wibracje Festival 2011: W tym roku czekają nas świetne koncerty

Jakie oczekiwania ma Pan w stosunku do tegorocznej edycji PWF?
- Po pierwsze mamy nadzieję ugruntować pozycję naszego festiwalu jako nowoczesnego, wiarygodnego i długoterminowego projektu, który promuje region w całej Polsce. Po drugie oczekuję jeszcze lepszej frekwencji niż przed rokiem, a po trzecie nie mogę się doczekać kilku koncertów - szczególnie tych artystów, którzy jeszcze nigdy nie występowali w Polsce.

Skąd dobór takich artystów?
- Najważniejszym czynnikiem przy doborze artystów jest jakość. A to oznacza dobór według naszego smaku i gustu, a także intuicji. Rzecz nie do zdefiniowania - jednak zawsze - w przypadku największych festiwali - kluczowa. Smak nasz, czyli twórców festiwalu oraz serii płyt pod tą samą nazwą. Wszyscy artyści festiwalu byli obecni na naszych płytach "Pozytywne Wibracje" - to kolejny czynnik wpływający na dobór festiwalowych gwiazd. Ponadto warto podkreślić, że ranga imprezy rośnie także dzięki coraz większym nazwiskom. Zdobywamy w tym roku kolejny poziom line'upu. Po bardzo prestiżowych i legendarnych artystach zeszłorocznych, dodaliśmy w tym roku tak zwane duże nazwiska. W tym Seal'a, którego zna chyba każdy. Wielu z artystów jest bardzo cennych, także od strony finansowej. Taki plan rozwoju założyliśmy z miastem. I druga edycja jest jego realizacją.

Dlaczego warto być na PWF?
- Dla doskonałej muzyki, wykonywanej przez świetnych instrumentalistów i wokalistów. Dla niepowtarzalnej atmosfery dziedzińca Pałacu Branickich. Dla delektowania się koncertami w fantastycznej grupie fanów muzyki, która zjeżdża się z całej Polski. Dla emocji, dla jakości, dla rozrywki w najlepszym tego słowa znaczeniu.
Jeździ Pan po Polsce, po innych festiwalach. Jak na ich tle wyglądają PWF?
- To prawda, bardzo lubię wiele imprez w Polsce. Nasz rynek festiwalowy staje się coraz ciekawszy. Oczywiście na całym świecie festiwale dzielimy na tak zwane big festivals, city festivals i boutique festivals. Każdy z nich może być perełką. Co do porównań, to najpierw zdefiniujmy, co istnieje dookoła. Big festivals to w Polsce np. Przystanek Woodstock i Open'er - a na świecie np. Roskilde czy Glastonbury. City festivals to w Polsce np. Orange Warsaw, czy Coke, a na świecie np. BAM w Barcelonie. Boutique festivals to np. u nas - Off, Selector, Free Form, Summer Jazz Days, zaś na świecie chociażby Montreux, czy Somerset House. Wiekszość festiwali jazzowych kwalifikowana jest do tej kategorii. Ja widzę nasz festiwal dzisiaj na granicy boutique i city festival. Frekwencyjnie jestesmy jak Selektor, artystycznie jesteśmy bliżej Orange Warsaw. Ale jeżeli chodzi o nasz festiwal, to obserwując atmosferę wokół Pałacu Branickich i ludzi, którzy pojawiają się na miejscu - szczerze - nie znam drugiego takiego festiwalu w Polsce. Dobrze by było, gdyby każda wiarygodna impreza festiwalowa miała swoją niepowtarzalną specyfikę i klimat. I nad tym pracujemy już od dwóch lat.

Jak Pan podsumuje ubiegłoroczną edycję?
- Świetne koncerty, radość panująca wśród publiczności, fantastyczny nastrój wśród wszystkich artystów - udzielający się także na scenie. Doskonale sprawdziło się oczywiście miejsce festiwalu. Zaskakująca była dosyć wysoka frekwencja - spodziewałem się dużo gorszej. Chcemy poprawiać ją z roku na rok - ale nie sądziłem, że będziemy wielkości Selektora już w pierwszym roku. Niemniej zawsze najważniejsze są pozytywne i oddolne, czyli autentyczne, emocje wśród uczestników , gości festiwalu. Uzewnętrznione przez nich, także już po festiwalu, w portalach społecznościowych. To zapamiętam na lata.