Płot na kilka sposobów

Zbudowanie ogrodzenia i jego wykończenie do najtańszych nie należą. Dlatego też, w wersji oszczędnościowej, z boków i tyłu domu wykonywane jest ono najczęściej z metalowej siatki, powlekanej plastikiem. Jego reprezentacyjna, frontowa część zwykle jest murowana lub wylewana z betonu, a następnie obkładana różnego typu okładzinami. Materiał do budowy i wykończenia ogrodzenia zależny jest od naszych upodobań i zasobności portfela. Mamy do wyboru m.in. klinkier, polne otoczaki, łupki, a także granit, marmur, piaskowiec oraz gres i inne okładziny ceramiczne.

Bez wykwitów

Najpopularniejszym bodaj materiałem do budowania i wykończenia ogrodzenia jest klinkier - trwały, o małej nasiąkliwości, odporny na zabrudzenia, łatwy do utrzymania w czystości. Do murowania i spoinowania cegieł klinkierowych oraz spoinowania płytek klinkierowych używa się zapraw specjalistycznych.

Murowanie można wykonać na pełną spoinę, a następnie po kilkunastu lub kilkudziesięciu minutach (w zależności od warunków atmosferycznych, chłonności cegły oraz związanej z tymi czynnikami szybkości wiązania zaprawy) można przystąpić do profilowania spoiny. Wykonuje się je drewnianym lub plastikowym narzędziem o zaokrąglonym kształcie. Murowanie na tzw. pełną spoinę ograniczy możliwość przenikania wody do wnętrza ogrodzenia.

Drugą metodą jest połączenie cegieł z pozostawieniem miejsca na spoinę. Wzdłuż brzegów cegieł układa się listewki grubości 10-12 mm, a zaprawą wypełnia jedynie przestrzeń między listewkami. Po upływie około tygodnia można przystąpić do spoinowania, stosując tę samą zaprawę.

Z kamienia

Na tego typu ogrodzenia można stosować nie tylko kamienie twarde i zbite, na przykład granit i bazalt, ale i bardziej nasiąkliwe, takie jak wapień i piaskowiec. Fundament pod mur, wykonany z kamienia nasiąkliwego, powinien mieć izolację przeciwwilgociową. Grubość muru powinna odpowiadać przynajmniej 1/5 jego wysokości, a zarazem wynosić nie mniej niż 30 cm. Przed murowaniem kamienie należy dopasować, wyrównując je młotkiem kamieniarskim tak, aby nie rozpierały tych leżących niżej i dobrze do nich przylegały.

Kamienie układa się poziomo i tak, aby stykały się ze sobą największymi powierzchniami. Ogrodzenie muruje się w sposób tradycyjny przy pomocy zaprawy cementowej.

Obłożone płytkami

Mało efektowne ogrodzenie z betonu można okleić płytkami. Zanim zaczniemy je przyklejać, musimy przygotować podłoże. Musi być ono suche, równe, wolne od luźnych cząstek pyłu, oleistych i tłustych pozostałości. Drobne ubytki należy uzupełnić za pomocą zaprawy wyrównującej.

Otynkowane

Jeżeli ogrodzenie ma zostać otynkowane, można do jego budowy użyć zwykłej cegły, bloczków gazobetonowych lub innych pustaków. Tego typu ogrodzenie podatne jest na wilgoć, dlatego też zaprawa i tynk powinny być mrozo- i wodoodporne.

Do otynkowania ogrodzenia warto wybrać jeden z tynków odpornych na różnego rodzaju uszkodzenia, czynniki atmosferyczne oraz na zmywanie. Bezwzględnie należy zadbać o wykonanie odpowiedniej hydroizolacji. Niedopuszczalna jest bowiem sytuacja, aby pod warstwę tynku akrylowego przedostawała się woda pochodząca z gruntu. Może to doprowadzić, w zimie, do uszkodzeń warstwy tynku.

Mały ważny detal

Słupki oraz cokoły murowane trzeba od góry zabezpieczyć przed wodą, aby nie wnikała do wnętrza i nie powodowała rozsadzania i niszczenia ogrodzenia. Najwygodniej jest kupić gotowe czapy i daszki, dbając o to, aby były odpowiedniej wielkości i wystawały kilka centymetrów poza obrys słupka i cokołu. Od spodu powinny mieć kapinos, żeby krople deszczu nie spływały po murze. Czapy i daszki są dostępne w różnych rozmiarach, kształtach i kolorach.

Klinkieru i kamienia nie musimy impregnować, natomiast w miejscach szczególnie narażonych na zabrudzenia można zastosować preparaty hydrofobowe, odporne na kwaśne deszcze, słońce i agresywne środowisko.