Petronas Tower

Wieże stoją w centrum 40 hektarowego kompleksu, w którym są pomieszczenia biurowe, handlowe, rozrywkowe (także baseny), hotele, a nawet... meczet. Połowę terenu, co jest niesłychane w świecie zajmuje gigantyczny park.

Same rekordy

Już przy budowie fundamentów pobito kilka architektonicznych rekordów - platformę pod pierwszy wieżowiec wylewano nieprzerwanie przez 54 godziny, natomiast wykonanie platformy drugiego wieżowca zajęło tylko 44 godziny. Budowa trwała raptem siedem lat. Co więcej, każdą z bliźniaczych wież budowała zupełnie inna firma. Najwyższy biurowiec świata ma 452 m (88 pięter).
Wieżowiec jest własnością firmy działającej azjatyckim na rynku paliwowym i od niej wieżowiec wziął pierwszy człon nazwy. Właściciele firmy nie mieli sprecyzowanych poglądów na to jak ma wyglądać. Wiedzieli tylko, że ma być duży i nowoczesny. Pracę powierzyli Anglikowi, który zasłyną z zaprojektowania najwyższego budynku Wielkiej Brytanii.
Cesar Pelli postanowił, że nawiąże do kultury i tradycji Malezji, stąd zupełnie nietypowy wygląd wież. Co więcej zbudowano je na obrysie ośmioramiennej gwiazdy - symbolu islamu. Urzeczywistnienie jego wizji kosztowało bagatela 1,6 miliarda dolarów.

Kto będzie następny

l wysokość: 452 m (88 pięter) - największy biurowiec świata
l powierzchnia użytkowa: 436 000 m2 w obu wieżach
l rok ukończenia budowy: 1998
l koszt budowy: 1,6 mld dolarów. Tylko nieco mniejszy Sears Tower w Chicago kosztował tylko 150 milionów dolarów.
l szczyt budynku zwieńczony jest konstrukcją stalową o wadze 150 ton i wysokości 20-piętrowego bloku. Znalazły się tam m.in. urządzenia do mycia okien i sygnalizacja świetlna dla samolotów.
l wieżowce wykonano ze stali i betonu. Zużyto na nie 160 tysięcy m3 betonu i prawie 44 tysiące ton stalowych dźwigarów, kształtowników i zbrojeń. Petronas Tower obłożono 65 tysiącami m2 nierdzewnej stali, która błyszczy w promieniach słońca oraz 77 tysiącami m2 szkła.
l firma Petronas, inwestor budynku, jest najbogatszą firmą w Malezji. Należy w całości do państwa i zajmuje się handlem paliwami.

Jedna wieża jest w całości zajęta przez biura spółki Petronas, druga jest wynajmowana. Obie połączone są niezwykłym mostem (na wysokości ponad 100 metrów), z którego mało nie spadł Sean Connery w jednym ze swoich ostatnich filmów pod tytułem "Osaczeni". Most zresztą wykonany jest tak, że na wietrze się nieco rusza - niezapomniane przeżycie dla osób z lękiem wysokości.
Historia stolicy Malezji jest bardzo krótka. Rozbudowa rozpoczęła się raptem 30 lat temu, gdy Malezja stanęła na czele najszybciej rozwijających się państw świata. Rozwój był naprawdę imponujący, aż do wybudowania wież. Koniec prac zbiegł się z wielkim kryzysem finansowym w Azji, odczuwalnym do dzisiaj. Wiele gigantycznych inwestycji odłożono więc na później - tak jak budowę ogromnej elektrowni.
Wykorzystują to inni. Mieszkańcy Chicago, którzy do powstania wież szczycili się najwyższym budynkiem świata zwanym Sears Tower, już chcą budować kolejny, znacznie wyższy wysokościowiec. Przebija ich jednak pewna firma energetyczna z Australii, która na pustyni chce wybudować 1000-metrową wieże słoneczną produkującą 200 megawatów prądu. Nawet jeśli projekt zostanie zrealizowany, to Petronas i tak pozostanie najwyższym biurowcem na świecie.

Pomysły konstrukcyjne

Trzeba miesiąca, aby umyć wszystkie okna w jednej tylko wieży Petronas Tower. Myciem zajmuje się zresztą skomplikowany system komputerowy. Dzięki temu wieże lśnią w słońcu niemal cały czas.
Aby wjechać na górę trzeba skorzystać z jednej z niemal 30 publicznych i szybkobieżnych wind. Jednak w budynku jest ich niemal sto - tyle tylko, że w większości wykorzystywane są do przewożenia towarów. Gigantycznym problemem konstrukcyjnym okazało się doprowadzenie wody do wszystkich pięter. Wymyślono, że najpierw będzie się ją transportować rurami na sam szczyt, a dopiero stamtąd do kranów.