Pampeluna - 777

Tak zespół określił swoje pochodzenie i graną muzykę. No, może zapomniał dodać, że bliższy jest metalcore niż melodyjności grupy Weekend, ale jeśli wiemy, że wydawcą płyty jest Metal Mind Productions, trudno raczej o pomyłkę. A same chłopaki formalnie spisały się wyśmienicie. Nie napinają się, czasem tekstami sięgają do absurdalnego humoru Blendersów, śpiewają po polsku, ale a przykład w piosence "Prick is Your Name" gościnnie śpiewa Titus, którego głosu nie można nie rozpoznać, nawet cierpiąc na niemal kompletną głuchotę. W lekko obrazoburczej piosence nie wahają się wykorzystać efektów DJ Kostka, a w "Legendzie o lustrze" gościnnie na skrzypcach gra znany przed laty z ANKH Michał Jelonek. Fraza którą rozpoczyna utwór dziwnie kojarzy się z muzyką wielkiego Karola Szymanowskiego, ale nie wibrafonisty, tylko kochającego młodych panów osiadłego w Zakopanem autora opery "Harnasie". Wytrzymanie takiego miksu wymaga przede wszystkim pozytywnego nastawienia do życia i zabawowego podejścia do płyty, bo w dodatku Pampeluna stara się śpiewać gwarą góralską. A do tej pory użyła już polskiego, angielskiego i hiszpańskiego. Paradoksalnie, moim zdaniem, najbardziej wiarygodnie Pampeluna wypada śpiewając po polsku i ma pomysły na niezłe teksty. "Do góry nogami" opowiada o współczesnym zwariowanym świecie, a jednocześnie tłumaczy zdystansowanie zespołu od rzeczywistości. No i świetnie brzmi. Na granicy żałosnego pastiszu jest metalowa wersja sławnej piosenki "Canción del Mariachi" tu nazwanej po prostu "Desperados".

Po wysłuchaniu "777" można odnieść wrażenie, że Pampeluna to formacja stworzona do bawienia tłumów. Zresztą już mieli okazję zagrać na dużej scenie Przystanku Woodstock. I chyba właśnie kołysząc masy, spełniają się najlepiej. Jesienią ruszają w trasę, można się przekonać na własne oczy, nie tylko uszy. Bo płyta, mimo zawodowego brzmienia, stylistycznie nie przekonuje.

Zaplanuj wolny czas - koncerty, kluby, kino, wystawy, sport