Owczarek belgijski: Pies dla lubiących wyzwania

Rasa z historią

Istnieją dwie teorie dotyczące pochodzenia owczarków belgijskich. Jedna z nich uważa je za potomków środkowoeuropejskich psów pasterskich, druga widzi w nich krzyżówkę nieistniejącego już mastiffa belgijskiego z deerhoundem, sprowadzonym w XIII w. z Anglii przez flamandzkich mnichów. Za drugą wersją przemawiałby fakt istnienia rycin przedstawiających dwór książąt burgundzkich i dwór habsburgski, na których możemy oglądać psy o zbliżonym typie. Istnieje małe prawdopodobieństwo, by owczarki pasterzy obracały się w owych czasach w kręgach arystokratycznych.

Najstarsza wzmianka o owczarkach belgijskich znajduje się w rękopisie datowanym na rok 1356.
Rozmaite rozporządzenia z Antwerpii, Leuven, Mechelen i Temse pochodzące z lat 1550-1650 traktują o przepisach dotyczących psów. Pochodzą z różnych regionów i dają pewne wyobrażenie o tym, jak wyglądał ówczesny owczarek belgijski.
Dzięki tym opisom i znalezionym drzeworytom możemy z całą pewnością stwierdzić, iż był psem farmerskim i pasterskim.

Debiut owczarków belgijskich w służbie policyjnej to rok 1786.
Rok 1840 przyniósł pierwszą wystawę psów (prawdopodobnie pierwszą na świecie), która miała miejsce w Tervueren. Belgijskie owczarki razem z francuskimi i niemieckimi wystawiane były w jednej klasie jako tzw. kontynentalne psy pasterskie. Zwycięzcą został malinois.

Owczarek belgijski oprócz wrodzonej zdolności do pilnowania stada, jest też wyjątkowym stróżem domu. W razie potrzeby, bez wahania i z determinacją potrafi bronić swojego pana. Jest czujny i baczny. Nie jest jednak psem dla każdego - jest niezwykle aktywny i dosłownie naładowany energią. Wymaga konkretnego zajęcia, najlepiej z wybraną przez siebie osobą.

Pies tej rasy będzie zachwycony, jeśli razem z właścicielem będzie mógł ciężko pracować. Nieważne, czy będą to psie sporty, czy towarzyszenie człowiekowi podczas biegów, wycieczek rowerowych lub pieszych. Każda forma aktywności to dla belga spełnienie marzeń.

Owczarek belgijski nie nadaje się dla osoby, której głównym zainteresowaniem jest oglądanie telewizji czy czytanie książek.

Nie jest też psem dla osób, które chcą z psem naprawdę dużo trenować. Przeciętny owczarek belgijski jest w stanie nauczyć się wszystkich komend posłuszeństwa na trzecich zajęciach. Zbyt twardy, intensywny trening często prowadzi do tego, że pies markuje bezmyślny, tępy stosunek do narzucanych mu rygorów - żeby zniechęcić nas do dalszego obrażania jego zdolności umysłowych.

Jeśli mimo wszystko nadal będziemy próbowali przetrenowywać naszego psa, ten zacznie kombinować, aby uczynić "grę" w posłuszeństwo bardziej interesującą. W końcu zacznie wykonywać polecenia po swojemu.

Znudzone owczarki belgijskie same organizują sobie rozrywkę. Zaganianie dzieci czy pogoń za kotem to zawsze świetna zabawa. Przemeblowanie mieszkania to także ulubiony zabijacz czasu: ściąganie poduszek z kanapy, przesuwanie chodników czy noszenie butów i małych elementów z jednego pokoju do drugiego. Dla psów tej rasy otworzenie drzwi frontowych (z klamką w kształcie gałki) też nie jest problemem, gdy chcą wyjść na spacer.

Belgi są inteligentne, przedsiębiorcze i ostrożne. Idealny właściciel powinien być taki sam - inteligentny, skory do działania, bystry, aktywny i z dużym poczuciem humoru.

Owczarki belgijskie intensywnie linieją, więc nie nadają się dla osób, którym przeszkadzać będzie ciągle kłębiąca się na podłodze sierść. Miłośnicy dywanów powinni przygotować się na ich pozbycie, a w ostateczności na mniej więcej comiesięczne zasypywanie ich preparatami przeciwpchelnymi oraz dokładne czyszczenie. Dochodzi do tego regularna dezynfekcja ogródka lub terenu, na którym pies przebywa. Zapomnieć też trzeba o rabatkach z kwiatkami i jarzynami.

Owczarki belgijskie są towarzyskie. Pozostawiony w kojcu pies nie będzie się normalnie rozwijał. Stanie się raczej niebezpieczny lub nie wytrzyma tego psychicznie i oszaleje. Te psy muszą być blisko swojego pana - czyli w domu.

Długowłose odmiany muszą być często szczotkowane. Pazury powinny być przycinane a uszy czyszczone z kurzu i pyłu mniej więcej raz na tydzień.

Wyróżnia się kilka odmian owczarków belgijskich. Groenendael to odmiana długowłosa - maść wyłącznie czarna, dopuszczalne białe znaczenia na piersi i pazurach. Tervueren to odmiana długowłosa, płowa z czarną maską i czarnym nalotem, dopuszczalne białe znaczenia na piersi i pazurach.

Laekenois to natomiast odmiana szorstkowłosa, płowa z czarną maską i czarnym nalotem, dopuszczalne białe znaczenia na piersi i pazurach. Malinois - odmiana krótkowłosa, maść płowa z czarną maską i śladowym czarnym nalotem, dopuszczalne białe znaczenia na piersi i pazurach.