Oto dziesięciu białostoczan 100-lecia. Wybrała ich kapituła z galerii sław miasta [GRAFIKI]

Irena Białówna

Irena Białówna (ur. w 1900 r. w Carycynie - zm. w 1982 w Białymstoku) - lekarz. Studia medyczne ukończyła na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego. Po otrzymaniu dyplomu zamieszkała w Białymstoku. Przed wojną pracowała jako lekarka w szkołach podstawowych. Brała udział w organizowaniu kolonii dla biednych dzieci. W czasie kampanii wrześniowej prowadziła punkty medyczne PCK dla rannych żołnierzy i ludności cywilnej. Po wkroczeniu Armii Czerwonej prowadziła szpital dla dzieci przy ul. Fabrycznej. Po zajęciu Białegostoku przez wojska niemieckie Irena Białówna wspólnie z Anną Ellert prowadziły nielegalny zakład opiekuńczy dla dzieci przy ul. Warszawskiej i Sitarskiej, gdzie ukrywały m.in. dzieci żydowskie. Irena Białówna ściśle współpracowała z AK. W 1942 r. została aresztowana. Była więziona w obozach w Oświęcimiu, Ravensbruck, Gross - Rosen , gdzie niosła pomoc innym więźniom, a przede wszystkim matkom z małymi dziećmi. W 1945 wróciła do Białegostoku. W zniszczonym mieście pomogła organizować opiekę medyczną i szpitalnictwo. Jej największym osiągnięciem było zorganizowanie Państwowego Domu Małych Dzieci oraz oddziałów pediatrycznych i noworodków w białostockich szpitalach. Była organizatorką i prezesem Polskiego Towarzystwa Pediatrycznego.