Opera Podlaska. Doktor Żywago i inni poszukiwani [ZDJĘCIA]

- Produkcja ruszy wiosną, ale w tym czasie w Polsce będzie pięć innych musicali. By mieć najlepszych solistów, musimy zapewnić ich sobie jeszcze w tym roku - zdradza Jakub Szydłowski, reżyser musicalu.

W poniedziałek razem z dyrygentem Grzegorzem Berniakiem i Violettą Bielecką, dyrygentką operowego chóru, przesłuchiwał kandydatów na odtwórców głównych ról. To był bardzo pracowity dzień. O partię Lary Antipowej, Toni Żywago, Wiktora Komarowskiego, Paszy Antipowa i oczywiście tytułowego Jurija Żywago stara się ponad sto osób. Wśród nich był m.in. Piotr Pawlak (na zdjęciu) z Dzierzgowa naMazowszu. W tym roku ukończył studia na Akademii Muzycznej we Wrocławiu, mieszka w Gdańsku, ale jak zapewnia, gotów jest w każdej chwili przeprowadzić się do Białegostoku. Stara się o rolę Strielnikowa.

- To partia tenorowa, więc najbardziej odpowiadająca mi głosowo. Jeśli uda mi się ją zdobyć, na pewno przyniosłaby mi cenne doświadczenie, jakie daje praca z fachowcami - mówi Piotr Pawlak.

Pewne doświadczenie, także w pracy z zespołem opery podlaskiej, ma Mariusz Ruta z Woli Wągrockiej, który również stara się o rolę Strielnikowa.

- Bardzo pasuje mi charakter tej postaci. Wyjeżdża, a potem wraca, by zrobić porządek z ludźmi, którzy postępują niewłaściwie. To bardzo konkretna osobowość - mówi śpiewak.

W swoim dorobku ma m.in. rolę Cyrano w spektaklu Teatru Muzycznego w Łodzi z muzyką Krzysztofa Herdzina. Z operą podlaska współpracuje od 2013 roku. Tu zadebiutował rolą hrabiego Gastona De Letoriéres w operze „Taviata”. Śpiewał też słynną arię Monostatosa w „Czarodziejskim flecie”, a w operze „Carmen” wcielał się w postać przywódcy przemytników Le Dancaïre.

Drugi etap przesłuchań opera planuje na 12 grudnia. Premiera „Doktora Żywago” planowana jest na wrzesień 2017 roku. Musical ten prezentowany był w 2011 roku na Broadwayu. To adaptacja powieści radzieckiego pisarza Borysa Pasternaka, za którą otrzymał Literacka Nagrodę Nobla. Opowiada losy lekarza na tle wydarzeń w Rosji od początku XX wieku, przez rewolucję październikową i wojnę domową, aż do lat 30. XX wieku. Słynna ekranizacja tej powieści z 1965 roku z Omarem Shariffem i Julie Christie otrzymała aż pięć Oscarów.