Odnowiony ołtarz. Bardzo stary, ale jak nowy

Potrzeba odnowienia części zabytkowego ołtarza, pochodzącego z XVIIIwieku istniała już od dłuższego czasu. Jednak ksiądz Tadeusz Kryński, proboszcz katolickiej parafii pw. Matki Bożej z Góry Karmel zwlekał z renowacją, bo były inne wydatki. W końcu przyszedł czas na ołtarz... i remont całego prezbiterium.

Wizja konserwatora

- Najpierw trzeba było uzyskać zezwolenie od konserwatora zabytków - mówi ks. Tadeusz Kryński. - To właśnie on przedstawił wizję odnowienia ołtarza, ponieważ nie zachowały się żadne zdjęcia przedstawiające zabytkowy ołtarz. Nie wiemy więc jak wyglądał wcześniej.

Prace konserwatorskie polegały na odnowieniu i uzupełnieniu tynków w prezbiterium. W cenrum znajduje się obraz Matki Bożej Szkaplerznej, patronki parafii. Ułożono marmurową posadzkę i wykonano złocenia. Przy ścianach stanęły stelle do siedzenia. Najstarszy fragment ołtarza zaczął pełnić funkcje tzw. ołtarza posoborowego. Przy okazji wymieniono oświetlenie i zamontowano głośniki.
Parafianie pomgli odbudować cenny zabytek

- Renowacja ołtarza i prezbiterium kosztowała 300 tys. złotych - dodaje ks. Kryński. - Pieniądze pochodziły z datków parafian, w dużej części dołożył się urząd miasta. Pieniędzy nie poskąpiły również lokalne firmy i instytucje oraz mieszkańcy innych parafii. Po renowacji odnowiony ołtarz i prezbiterium nabrało dostojeństwa i podkreśla godność i rangę tego miejsca.

Kościół pw. Matki Bożej z Góry Karmel jest jedną z najstarszych świątyń w Bielsku. Historia kościoła tejże parafii sięga XVII wieku. W 1633 roku o. Elizeusz Niewiński, karmelita trzewiczkowy pochodzący z Bielska za pieniadze ze sppadku po rodzicach zakupił dom z ogródkiem, w którym urządził pierwszą siedzibę zakonną. Rok później ks. Bogusław Boksa-Radoszewski, biskup łucki, wydał zgodę na założenie domu zakonnego.

I stanął klasztor

W 1638 roku Adam Kazanowski h. Grzymała, marszałek nadworny króla Władysława IV Wazy i starosta bielski ufundował klasztor karmelitów i w 1641 roku wybudował dla nich kościół pw. Matki Bożej z Góry Karmel. Rok później siedziba zakonu karmelitów bielskich została zatwierdzona prze władze zakonne. W czasie wielkiego pożaru w 1779 roku klasztor i kościół spłonęły. Na zakończenie odbudowy (która miała miejsce w latach 1779-1794), dobudowano dwie wieże kościelne. Wielką pomoc okazała wówczas Izabela Branicka z Poniatowskich.

W czasie I wojny światowej Niemcy urządzili w kościele magazyn zbożowy. W dwa lata po odzyskaniu niepodległości - 11 listopada 1920 roku - świątynia została rewindykowana katolikom. Od tego czasu aż do 1964 roku służyła jako kościół szkolny.