Obraz pożądania. Mick Jagger jako aktor gra ekscentrycznego milionera

Jeśli pamiętacie genialny film "The Square", który rozkładał na czynniki pierwsze idiotyzmy, jakie czasem niesie tak zwana sztuka współczesna, nie zawiedzie was i "Obraz pożądania". Tym bardziej, że w obydwu filmach rolę znawcy sztuki zagrał ten sam, mrocznie przystojny, Claes Bang. A że bez brody wygląda inaczej - wytyka mu to Donald Sutherland, grający malarza zmęczonego życiem i własną legendą. Jest w tym filmie uosobieniem poszukiwania w sztuce prawdy, niedoścignionego ideału - choćby w kolorach. I mimo, iż ma tu do odegrania rolę zdziwaczałego staruszka, to właśnie jego poglądy na rolę krytyki i opinii publicznej brzmią bardzo aktualnie.

Na drugim biegunie stoi uzależniony od pobudzających środków krytyk, i zdaje się, oszust, kreowany przez wspomnianego Banga. Postać to mroczna, bo i reżyser - Giuseppe Capotondi celuje w kino gatunkowe - coś na kształt filmu noir. Tyle, że Elizabeth Debicki nie jest tu femme fatale, choć skrywa w sobie niejedną tajemnicę. Wracając do krytyki - otwierająca film, brawurowo napisana scena opowieści o znaczeniu dzieła sztuki płynąca z ust krytyka od razu wywołuje mnóstwo pozytywnych emocji, szczególnie kiedy jest się wyczulonym na błyskotliwe dialogi czy monologi. No i rzecz jasna prędzej czy później usłyszymy, że krytyk ów byłby kiepskim malarzem - stąd zarzucił pędzel na rzecz pióra.

Świetnie w cokolwiek dekadencką atmosferę obcowania ze sztuką wpisuje się Mick Jagger jako ekscentryczny milioner i kolekcjoner, a przy tym sprytny manipulator. Jak przysłowiowy stary diabeł, spowoduje nieprawdopodobny splot okoliczności, gdzie ogień i śmierć zbiorą swoje okrutne żniwo. I co ważne, wychodząc z kina nie wiemy, w jakim stopniu odpowiada za śmierć przynajmniej jednej z osób. Zatem klimat zostaje utrzymany, Zawiodą się jedynie ci, którym marzą się przy okazji piękne widoki Mediolanu czy choćby jeziora Como. Niewiele ich, a i sfotografowane jakby od niechcenia. Może dlatego, że reżyser jest Włochem i dla niego to chleb powszedni?

"Obraz pożądania" ogląda się z prawdziwą przyjemnością do pewnego momentu. Kiedy sytuacja z mrocznej stanie się już wyraźnie kryminalna, historia trąci nieznośnym banałem, ale idąc tropem inżyniera Mamonia - możemy poczuć się też w niej i pewnie, myśląc sobie: "a nie mówiłem".

Film można zobaczyć 31 października i 1 listopada na trzech seansach w kinie Helios w Atrium Biała. Od 2 listopada będzie też dostępny w kinie Forum na dwóch seansach.

Kina na skraju bankructwa