O gumkowaniu w operze

Nigdy ne pozwolimy, by historia była fałszowana - tak Grzegorz Schetyna, szef PO, komentował w sobotę w Podlaskiej Operze i Filharmonii wystawę na kanwie szczytu NATO. Pokazywała ona drogę Polski do Sojuszu Północnoatlantyckiego, ale bez udziału m.in. prof. Zbigniewa Brzezińskiego, Jana Nowaka-Jeziorańskiego, czy historycznego zdjęcia, na którym prof. Bronisław Geremek podpisuj w imieniu Polski akces do paktu. I trudno się nie zgodzić z szefem PO. Tyle że obok tej wielkiej historii, jest i ta mała. Ona też powinna być wolna od niedomówień. Tymczasem lider PO powstanie gmachu przy Odeskiej podał jako symbol dobrych rządów PO-PSL w poprzednich 8 latach.

Czytaj też: Grzegorz Schetyna nie widzi na razie potrzeby budowy lotniska regionalnego w województwie podlaskim

Fakt, na lata rządów koalicji ludowo-liberalnej (także w samorządzie) przypadły ważne etapy budowy i jej finisz. Tyle że w ogóle by ich nie było, gdyby nie szalony wydawało się w 2000 roku pomysł Marcina Nałęcz-Niesiołowskiego, który przekonał do niego ówczesne SLD-dowskie władze województwa i prawicowego prezydenta Białegostoku Ryszarda Tura. Później ideę tę solidarnie kontynuował PiS i ostatecznie PO-PSL. To bodajże jedyna inwestycja, która połączyła wszystkie podlaskie środowiska.

Zobacz również: Tomasz Siemoniak: Białystok to dobre miejsce na bazę NATO

Dlatego przypisywanie w tym przypadku zasług jedynie swojej formacji i ludowcom jest niczym innym jak pisaniem historii na nowo. Tym bardziej że już w poprzednich latach rolę swojego poprzednika wygumkował na tablicy umieszczonej w holu przy Odeskiej dyrektor (powołany bez konkursu z woli zarządu i marszałka z PO), po którego rządach operze przyszło zaciskać pasa. I ta biała plama kładzie się cieniem na historii opery, ale i rządów PO-PSL. I tego nie da się wymazać.