Nie zawsze talent u dziecka widać od razu. Trzeba szukać

O tym dlaczego zainteresowania i pasje są ważne dla prawidłowego rozwoju dziecka z pedagog Anną Samborską rozmawia Julia Szypulska.

Chcemy zachęcić uczniów, by pochwalili się tym, co robią w wolnym czasie. Może są wśród nich prawdziwi pasjonaci.
To dobry kierunek. Z doświadczenia wiem, że dzieci mają różnorodne zainteresowania, które rozwijają na zajęciach pozalekcyjnych, w klubach osiedlowych czy sportowych. Warto podkreślić, że takie pasje są niezwykle istotnym czynnikiem w rozwoju i wychowaniu młodego człowieka. Dobrze byłoby też, żeby taka informacja stała się inspiracją dla rodziców, żeby gdzieś dziecko zaprowadzić, pokazać, jak można spędzać wolny czas i się rozwijać.

Czy widzi pani różnicę pomiędzy dziećmi, które się czymś interesują, a tymi, które mają tylko szkołę i dom?
Różnice są i to bardzo istotne. Dzieci, które robią coś dodatkowego zupełnie inaczej funkcjonują zarówno pod względem emocjonalnym, jak i społecznym. To widać wyraźnie. Dziecko inaczej żyje. Kreuje swoją wrażliwość poprzez udział w zajęciach pozalekcyjnych. Każda pasja sprawia, że dziecko ma swój drugi świat. To przede wszystkim inna grupa rówieśnicza. A to sprzyja nawiązywaniu prawidłowych relacji społecznych. Młody człowiek przełamuje też swoją nieśmiałość, co bardzo ważne. Widzę to na przykładzie swojej grupy wolontariuszy, z którymi pracuję. Dzięki różnym akcjom, w których brali udział, nabrali odwagi, nauczyli się walczyć ze swoimi słabościami. Ale to nie wszystko. Była to dla nich także świetna szkoła postaw proobywatelskich. Nauczyły się akceptować inność, odpowiedzialności za drugiego człowieka.

Takie doświadczenia mogą mieć pozytywny wpływ na całe życie.
Zdecydowanie. Zainteresowania z dzieciństwa często rzutują na życie zawodowe. Widzę to na przykładzie choćby własnego syna, który w szkole chodził na zajęcia z modelarstwa. Potem w liceum chodził do klasy o profilu informatyczno-matematycznym i skończył budownictwo. Dziś jest inżynierem i cały czas puszcza te swoje samoloty.

A jeśli dziecko nie przejawia talentu w żadnej dziedzinie?
Nie zawsze uzdolnienia pojawiają się od razu. Znów posłużę się przykładem swojego syna. Pojechał kiedyś, chyba w szkole średniej, na zawody rowerowe jako amator. Dostrzegł go jeden mężczyzna i powiedział: dzieciaku ty masz talent. Ty musisz jeździć na rowerze. Te słowa wyzwoliły niesamowite pokłady energii. Chłopak zaczął startować w zawodach. Zaczął trenować, a za nim drugi syn, potem mąż i ja. I tak chłopak zaraził swoją pasją całą rodzinę.

Czasem rodzicom trudno właściwie ocenić potencjał dziecka.

Oczywiście, my też nie zauważyliśmy u syna talentu sportowego. Dlatego zawsze tłumaczę rodzicom: dajcie dziecku szansę. Niech pójdzie na jedne, drugie zajęcia. Zobaczy, co go interesuje i samo wybierze. Wtedy będzie miało możliwość odkrycia swoich zdolności. Ważne też, by starać się dobrze poznać swoje dziecko i jego potrzeby, i cały czas poszukiwać. To, że dziecko teraz nie przejawia żadnego talentu, nie znaczy, że nie pojawi się on później. Czasem potrzeba impulsu, by go wyzwolić.

Jakich błędów nie popełnić?
Przede wszystkim nic na siłę. Bo jeśli mama przyprowadzi dziewczynkę na tańce, a ta nie chce to nic z tego nie będzie. Nie można swoich niespełnionych ambicji przelewać na dziecko. Wtedy skutek będzie odwrotny.

Czekamy na uczniów, nauczycieli oraz wykładowców z pasją

Zgłaszajcie swoich ulubionych nauczycieli i wykładowców. Czekamy też na uczniów, którzy mają ciekawe pasje.
- kandydatów na Belfra Roku zgłosisz --------> tutaj
- kandydatów na Wykładowcę Roku zgłosisz ------> tutaj
- uczniowie swoje pasje mogą zgłaszać ------> tutaj