Naturalny lep na muchy

Kameleony zamieszkują tropikalne tereny Afryki i południowej Azji. W Europie żyją w Hiszpanii. Hodowane są również w domach.

Ich terraria powinny być przestronne, dobrze gdy chociaż dwie ścianki są z gęstej siatki, zapewniającej dopływ powietrza. Powinny być ustawione w bezpiecznej odległości od źródła ciepła oraz nienarażone na przeciągi. Wnętrze "meblujemy" gałęziami, dostosowując je do wielkości zwierzęcia. Kiedy w domu nie ma innych zwierząt: psa lub kota, można zaryzykować trzymanie kameleona na wolności, bez terrarium. Porusza się wtedy po całym mieszkaniu. Potrzebne są tylko duże rośliny, na które będzie mógł się wspinać. Podobno w takiej namiastce wolności kameleony żyją dłużej.

Karmimy je roślinami, kwiatami, owocami nie zapominając o pająkach, muchach i małych bezkręgowcach.

Kameleony prowadzą nadrzewny tryb życia. Mają bardzo silne palce, zrośnięte przeciwstawnie, doskonale chwytające gałęzie. Ich ogony są chwytne i silne, pomagają w poruszaniu się i utrzymywaniu na drzewie.

Oczy kameleona przypominają osłonięte lunety, zostają tylko szparki na źrenice. Są zdolne do niezależnego od siebie obserwowania otoczenia. Mogą patrzeć przed siebie, za siebie i na boki. Zwierzę zastyga w nieruchomej pozycji, czasem na bardzo długi czas, nawet na kilka dni, ale oczy pracują bardzo intensywnie. Ciągle obserwują teren wokół siebie. Jednym okiem widzi muchę przed sobą, drugim komara przy ogonie.

Polują przy pomocy długiego, lepkiego języka. Owady w odległości około 30 centymetrów nie mają szans. Kameleon poluje błyskawicznie wyrzucając na taką odległość język, do którego lepkiej końcówki przykleja się ofiara.

Swoją popularność kameleony zawdzięczają zdolności do zmiany ubarwienia, chociaż nie są jedynymi jaszczurkami, które to potrafią. Kiedy kameleon siedzi w nasłonecznionym miejscu, połowa jego ciała może mieć kolor zupełnie inny niż reszta. W ciągu piętnastu-dwudziestu minut skóra wystawiona na działanie promieni słonecznych nabiera barwy brązowej a reszta ciała pozostanie np. beżowa z zielonymi plamami. Przy zmianie ubarwienia dużą rolę odgrywa właśnie temperatura otoczenia i światło. Zamknięty w ciemnym pojemniku kameleon będzie zielony, a w zimnym miejscu stanie się szary.

Kameleon w swoich komórkach ma przemieszczające się chromatofory odpowiadające za ubarwienie zwierzątka. Zmieniają one swoje położenie i pewne części skóry pod wpływem czynników zewnętrznych zmieniają barwę. Mogą działać również przyczyny natury psychicznej - na przykład zmęczenie czy strach.
W warunkach naturalnych niektóre z kameleonów przybierają różne kształty, na przykład zeschłych liści.
Mają określone rewiry, o które walczą z intruzami. Puszą się wtedy, nadymają, zmieniają kolory na bardziej intensywne. Potrafią też znacznie zmieniać swoje kształty. Samce stają do pojedynku naprzeciw siebie i wzajemnie się straszą kołysząc się lekko. Pokonany ze wstydu blednie i wycofuje się z pola walki. Samice również nie przepadają za bliskim sąsiedztwem innych przedstawicielek gatunku.
Do zejścia na ziemię zmusza kameleony tylko okres godowy. Po zapłodnieniu samiczka szuka miejsca na złożenie jajek. Zagrzebuje je w ziemi na trzy miesiące.

W hodowli, gdy zdecydujemy się na rozmnażanie, należy bacznie obserwować zapłodnioną samiczkę. W ostatnich dziesięciu dniach ciąża jest bardzo wyraźna. Przyszła mama jest wyraźnie ociężała, schodzi na dno terrarium, by znaleźć miejsce na złożenie jajeczek. Dobrze jest przygotować jej odpowiedni grunt, najlepiej gdy jest to miejsce ciepłe i wilgotne, ale nie mokre.

Zazwyczaj samiczka znajdując takie miejsce zaczyna kopać norkę pod kątem 45-50 stopni. Przygotowanie gniazda trwa długo, nawet kilka dni. Bywa, że zaczyna szukać zupełnie nowego miejsca i zaczyna kopać od nowa. Gdy jamka jest już wystarczająco głęboka, odwraca się głową do wyjścia i zaczyna składać jaja. Składanie pojedynczych jaj następuje w regularnych odstępach. Nie należy niepokoić samicy, gdyż przestraszona może przerwać składanie jaj, a to może grozić nawet jej śmiercią. Po złożeniu jaj samica zakopuje gniazdo, przykrywa je liśćmi i wraca na gałąź. Po ostatnim okresie ciąży, kiedy niewiele jadła i piła trzeba zapewnić jej dużo świeżej wody.

Musimy pomyśleć o uzupełnieniu w jej organizmie braków wapnia i witamin. Szczególnie, gdy chcemy ją ponownie skojarzyć z samcem. Może to nastąpić po około trzech tygodniach od momentu złożenia jaj. Najzdrowiej jednak odczekać kilka miesięcy na zupełną regenerację jej organizmu.

Nie są to zwierzęta szczególnie przywiązujące się do ludzi. Jedno co jest pewne, potrafią skutecznie uwolnić nas od natrętnych owadów.