Nadbudowa bardzo stylowa

Poprawne wykonanie lukarny lub wolego oka często sprawia niemało problemów. Nawet najbardziej doświadczonemu dekarzowi. Dlatego jest to element chętnie przez nich wykonywany. Poprawnie skonstruowana i pokryta świadczy o ich wysokich umiejętnościach. Producenci zresztą starają się zresztą pomóc i im, i inwestorom. W sprzedaży dostępne są gotowe zestawy karpiówek np. do wykonania wolego oka.

Skosy i wypukłości

Łukowaty kształt wymaga wiele precyzji oraz takiego dopasowania i ułożenia poszczególnych dachówek, aby nie dopuścić do przeciekania dachu. Co więcej, oglądane z zewnątrz wole oko sprawia – a przynajmniej powinno sprawiać – wrażenie spójnej całości z pozostałą płaszczyzną dachu. Jak to wykonać? Trzeba umiejętnie dopasować rozstawienie poszczególnych dachówek. Tak aby wkomponować wypukłości wolego oka w ogół płaszczyzny dachu.

Najważniejszą zasadą, którą należy przestrzegać przy budowie wolego oka, jest zachowanie odpowiednich proporcji pomiędzy jego wysokością a długością podstawy.

Zwyczajowe proporcje „wolego oka”, czyli: różnica kątów nachylenia połaci głównej i kalenicy „wolego oka”, może wynosić maksymalnie 12 stopni, a stosunek wysokości „wolego oka” do jego szerokości nie powinien być większy niż 1 : 5.

– Układając dachówki ceramiczne na łuku wolego oka należy pamiętać o przykręceniu każdej dachówki za pomocą wkrętów – radzi Krzysztof Omilian z firmy Röben. – Odpowiednie przymocowanie będzie zapobiegało ich obsuwaniu się.

Zasada symetrii

Dobrze zaprojektowane i ciekawie wykończone lukarny są bardzo efektownym detalem architektonicznym. Pasują zarówno do budynków o tradycyjnej architekturze, jak i tych nowoczesnych. Urozmaicają kształt dachu, tworząc w nim załamania i nisze. Najczęściej – choć jak widać, nie zawsze – spotykamy lukarny prostokątne.

O rozmieszczeniu lukarny i jej kształcie decyduje w dużej mierze symetria dachu i kąt jego nachylenia. Lukarny najlepiej wyglądają na dachach stromych, o nachyleniu powyżej 45 stopni, posadowionych na wysokich (powyżej 1 m) ściankach kolankowych. Skosy dachowe nie ograniczają wówczas nadmiernie dopływu światła a wnęka lukarny nie jest zbyt głęboka.

Z zewnątrz ścianki lukarn wykańcza się najczęściej oblicówką z impregnowanego drewna, czasem też panelami z PCW lub blachą powlekaną. Na boczne ścianki lukarn stosuje się również materiał, którym pokryty jest dach. Może to być np. dachówka karpiówka lub materiał bitumiczny.

Jak najwięcej światła

Lukarna dobrze spełni swoje zadanie, gdy będzie stosunkowo szeroka. Wtedy najlepiej doświetli poddasze. Poza tym wnęka wąskiej lukarny tworzy trudną do zagospodarowania przestrzeń, a boczne ścianki ograniczają rozchodzenie się światła na boki.

Ważną zaleta lukarn jest to, że zwiększają one możliwości zagospodarowania zamieszkanego poddasza. Lukarny zapewniają więcej przestrzeni pod dachem, pozwalają optymalnie wykorzystać przestrzeń pod skosami, ponieważ ich konstrukcja je eliminuje.

Pod oknami lukarn, tak jak pod tradycyjnymi oknami, można zamontować praktyczne parapety. Do okien lukarn można wygodnie podejść, wygodnie je otworzyć i swobodnie przez nie wyjrzeć. Można je pozostawić otwarte nawet podczas deszczu i nie martwić się, że wnętrze błyskawicznie nam zamoknie, co miałoby miejsce w przypadku okien połaciowych.

Jeżeli stoimy przed dylematem – jedna czy kilka lukarn obok siebie, to radzę zbudować jedną większą, obejmującą szerszą połać dachu. Dodatkowe lukarny skomplikują konstrukcję dachu, powodując jego dodatkowe załamania. A te z kolei utrudnią odpływ wody oraz spowodują zaleganie śniegu. Ponadto, kilka lukarn obok siebie to niezbyt funkcjonalne rozwiązanie ze względu na przestrzeń we wnętrzu – trudniej będzie ją zagospodarować.

Do lukarny najczęściej zamawia się okna na wymiar. Właściwie możemy zamontować dowolne okno fasadowe, byle było kształtem i wymiarem dopasowane do ościeży.

Montując okno łukowe, w przypadku gdy skos sufitu znajduje się nisko nad oknem, musimy pamiętać żeby zawiasy znalazły się na dłuższym boku skrzydła, wtedy będzie można otworzyć okno na oścież.