Musi sprzątać ulicę i posesję sąsiada!

Dlaczego ma to robić? Bo urzędnicy ściśle trzymają się stałej formułki.

To polska paranoja! Przepisy traktowane są jak świętość i coś niepodważalnego. Nawet, gdy są absurdalne i niemożliwe do wykonania - oburza się Bogdan Kuźmicki.

Sprzątać. I koniec

Pan Bogdan przy ulicy Zwycięstwa wynajmuje lokal od Spółdzielni Mieszkaniowej "Rodzina Kolejowa". Prowadzi w nim sklep. W umowie jest zapis, że jako najemca ma obowiązek utrzymywać czystość w odległości pięciu metrów od lokalu.

- Tyle tylko, że z jednej strony te pięć metrów wychodzi na prywatną posesję, a z drugiej strony na ulicę - opisuje pan Bogdan. - Poszedłem więc do spółdzielni, by sprawę wyjaśnić. Chciałem, aby zmieniono mi ten zapis.

W spółdzielni słyszał, że taki zapis jest standardowy. A on jest zobowiązany go przestrzegać. Musi więc sprzątać. I koniec.

- Czyli mam wysłać pracownika na ulicę?! A jak go samochód potrąci, to kto za to odpowie?! - oburza się pan Bogdan.

- Nawet strażnicy miejscy, którzy sprawdzali, czy dbam o porządek, powiedzieli mi, że skoro jest pięć metrów, to tak ma być. Przecież to jest chore - denerwuje się Kuźmicki.

- Tłumaczyłem im, że przecież sąsiad może mi zarzucić, że wchodzę na jego posesję. A oni na to, że ich to nie obchodzi. Mam sprzątać pięć metrów i tyle.

Nie chce? Niech zrezygnuje

Rościsław Borowski, prezes spółdzielni, jest nieugięty.

- Umowa to dobrowolna ugoda obu stron. Jeżeli jest w niej zapisane, że najemca ma utrzymać czystość, to tak ma być - twierdzi. - Jeżeli komuś nie pasuje, to rezygnuje z najmu. Przychodzi następny. Jeśli ten człowiek podpisał umowę, to znaczy, że zgodził się na jej warunki.

Inaczej do sprawy podchodzi rzecznik prasowy straży miejskiej.

- Umowa jest umową, ale trzeba mieć zdrowy rozsądek i podchodzić z głową do każdego zapisu - mówi Jacek Pietraszewski. - Strażnik popełnił tutaj błąd. Nie można nakazać człowiekowi sprzątania prywatnej posesji czy ulicy, która należy do miasta lub spółdzielni.