Moja Nina - Monika Mariotti (zdjęcia)

[galeria_glowna]
Bo Amerykanie byli postępowi, ale tylko we własnym przekonaniu. Bo już w zaciszu domowym wolno było kobietę gwałcić, poniżać, nie wspominając o zwykłej zdradzie. I to jedna z dwóch najmocniejszych scen tego nierónego i zbyt rozwlekłego przedstawienia.

Kiedy towarzyszący aktorce muzycy tupiąc i uderzając w metalowe przedmioty tworzą dramatyczne tło do niemal gospelowego wyznania upokarzanej przez mężczyznę kobiety.

Drugą zapadającą w pamięć sceną będzie przywołanie śmierci czarnego pastora Kinga i Ku Klux Klanu. Fascynacja symboliką rasistów w tym fragmencie scenografii połączona z choreografią z wijącą się w okowach rasizmu gwiazdą porażała, przerażała i fascynowała.

Jeszcze jednym niezwykle ciekawym zabiegiem reżysera jest zdjęcie przez aktorkę maski Simone i opowieść o tym z jaką nietolerancją spotkała się i we Włoszech i w Polsce.

I tak opowieść o gwieździe, która spaliła się na stosie walki o wolność czarnej rasy splata się z rasistowską współczesnością jednoczącej się Europy.

Adam Sajnuk i Monika Mariotti dokonali rzeczy niecodziennej, kryjąc się za parawanem życia Niny Simone.