Mój pomysł, mój biznes. Biznesplany muszą być realne

Kurier Poranny: Od trzech lat studenci i uczniowie na konkurs Mój Pomysł Mój biznes piszą proste biznesplany, według stworzonego przez Państwa wzoru. W tym roku rozszerzyliście nieco ich formułę. Jak się zmieniły te wzory biznesplanów w stosunku do poprzednich edycji konkursu?
Dr Iwona Piekunko-Mantiuk: Tak naprawdę zmian jest niewiele i to przede wszystkim w części finansowej, ponieważ to właśnie te kwestie przysparzały najwięcej problemów. Dlatego to doprecyzowaliśmy. Między innymi koszty zostały porozbijane na poszczególne kategorie. Rozwinięte zostały pozostałe elementy, takie jak nakłady inwestycyjne plus uzasadnienie.

Dlaczego zdecydowaliście się Państwo na te zmiany? Komu ma to ułatwić pracę? Oceniającym? Studentom? Czy ma sprawić, czy te biznesplany będą jeszcze bardziej niż do tej pory dostosowane do rynku?
– To ma na celu właśnie takie zakorzenienie biznesplanów w realiach. Pomysłodawcy i autorzy biznesplanów nie zawsze do końca wiedzieli, co oznaczają poszczególne kategorie. I często okazywało się, że nie znają również realiów. Na przykład zdarzało się, że nie mieli świadomości, że za niektóre własne rzeczy trzeba zapłacić. Na przykład myśleli, że jak mają własne pomieszczenie, to nie ma żadnych kosztów  z tym związanych. A to przecież jest rzeczą zupełnie nieprawdziwą. Często też mylili poszczególne kategorie przychodów z zyskami. No i to takie doprecyzowanie plus działalność ze strony fundacji – czysto szkoleniowa i informacyjna przed złożeniem biznesplanu –  ma doprowadzić do tego, że te biznesplany będą bardziej realne.

Fundacja będzie pomagała przy pisaniu biznesplanów, a potem – zwycięzcom – oferuje pomoc przy prowadzeniu firmy. Czy faktycznie jest szansa, by te pomysły zostały wcielone w życie?
– Studenci są dobrze wyedukowani i generalnie mają świadomość, że własna firma to ich przyszłość. Znają przecież sytuację na rynku pracy, gdzie na pracę etatową tak bardzo liczyć nie mogą. Więc wiedzą, że ich przyszłość jest w ich rękach i  że koniec studiów to jest najlepszy moment na rozpoczęcie działalności, ponieważ jeszcze wtedy zazwyczaj się jeszcze nie ma obowiązków rodzinnych i rachunków do zapłacenia. Często  na tym etapie życia studentom pomagają jeszcze rodzice. Tak więc de facto oni otrzymują taką pomoc finansową i takiego mentora ze strony fundacji, która może ich poprowadzić  niejako za rękę. Moim zdaniem to bardzo dobry kierunek, w którym poszedł konkurs. Bo zapewniamy studentom komfortową sytuację: wszechstronną pomoc. Wiem, że oni tego potrzebują. Często w rozmowach zaznaczają, że najbardziej brakuje im mentora, kogoś, kto poradziłby w trudnych sytuacjach, czasem powiedział wprost: to się robi tak, a ten problem można rozwiązać w taki sposób.