Międzynarodowy dzień animacji w kinie Forum

Międzynarodowe Stowarzyszenie Twórców Filmu Animowanego ASIFA (Association Internationale du Film d'Animation) już po raz dziesiąty organizuje Międzynarodowy Dzień Animacji. 28 października 1892 roku w Grevin Museum w Paryżu odbył się pierwszy publiczny pokaz animacji Theatre Optique Emile'a Reynauda. Z tej okazji na całym świecie, pomiędzy 25 - 29 października, odbywają się pokazy filmów animowanych, wystawy, seminaria i warsztaty. W tym roku ASIFA Poland włącza się w obchody Międzynarodowego Dnia Animacji po raz trzeci.

W Polsce odbędą się one w siedmiu miastach: Kraków, Warszawa, Łódź, Poznań, Białystok, Trójmiasto i Wrocław. Organizatorem pokazów w Białymstoku jest Dyskusyjny Klub Filmowy "GAG".

W programie białostockich pokazów znajdzie się zestaw przygotowany przez ASIFA Poland na wymianę międzynarodową, czyli filmy Dziecięcej Wytwórni Filmowej z Wrocławia, zestaw najświeższych animacji portugalskich oraz dwie wyśmienite pełnometrażowe animacje: Iluzjonista Sylvain Chomet (twórca doskonałego "Trio z Beleville") oraz głośny australijski Mary i Max Adama Elliota. Plan pokazów wygląda następująco:

15.30 ASIFA POLAND prezentuje zestaw filmów Dziecięcej Wytwórni Filmowej z Wrocławia (Polska, 70', bilet 6 zł, karnet 20 zł)
17.15 ILUZJONISTA (Francja, Wielka Brytania, 90', bilet 6 zł, karnet 20 zł)
19.00 ASIFA PORTUGAL - zestaw animacji (Portugalia, 79', bilet 6 zł, karnet 20 zł)
20.30 MARY I MAX (Australia, 92', bilet 6 zł, karnet 20 zł)

ASIFA Poland prezentuje 25 lat Dziecięcej Wytwórni Filmowej "Dziecięca Wytwórnia Filmowa" to nazwa warsztatu filmu animowanego dla dzieci istniejącego od od 1986 roku i działającego w Galerii Entropia. Jest to artystyczno-edukacyjny projekt Galerii i zarazem autorski projekt Alicji i Mariusza Jodków - założycieli i opiekunów artystycznych DWF. Warsztat uczy dzieci realizacji filmów animowanych w ramach klasycznej techniki poklatkowej, zapoznaje je także z historią i dziełami tego gatunku, organizuje spotkania z wybitnymi postaciami polskiej animacji - jak Piotr Dumała, Witold Giersz, Jerzy Kucia, Daniel Szczechura - zapraszając na nie także szerszą publiczność. Na zajęciach warsztatowych powstają autorskie filmy młodziutkich twórców, które zostały zauważone w Polsce i na świecie. Produkcje DWF były uhonorowane wieloma nagrodami na festiwalach krajowych i zagranicznych, a także wspaniałym wyróżnieniem w dziedzinie filmu nieprofesjonalnego - Złotym Medalem UNICA ( Światowej Unii Filmu Nieprofesjonalnego pod partonatem UNESCO).

ASIFA PORTUGAL - zestaw animacji
INDEPENDENCE OF MIND | INDEPENDÊNCIA DE ESPÍRITO
reżyser: Marta Monteiro
Samotność towarzyszy Cleili na codzień - wypełnia jej dom, patio i ogród, w którym zajmuje się swoimi roślinami. Pewnego dnia, niepostrzeżenie kobieta zaczyna z nimi rozmawiać. "Co ja robię? Czyżbym rozmawiała z kwiatami?" zastanawia się Cleila. Niespodziewaną odpowiedź otrzyma od swojego sąsiada...

MY MUSIC
reżyser: Tiago Albuquerque e João Braz
My Music to zrealizowana w technice dwuwymiarowej krótka komedia muzyczna. Jej bohater o nicku steve16 szuka odosobnionego miejsca, gdzie mógłby słuchać muzyki. Narracja opiera się na rozdarciu między wnętrzem bohatera a osaczającą go rzeczywistością.

THE MILLIONAIRES | OS MILIONÁRIOS
reżyser: Mário Gajo de Carvalho
Krótki animowany film noir o grzechu chciwości, w formie nadającej opowieści dodatkowy wymiar. Jeśli ktokolwiek powiedział Wam, że pieniądze przynoszą szczęście, nie wierzcie mu.

THE EYES OF THE LIGHTHOUSE | OS OLHOS DO FAROL
reżyser: Pedro Serrazina
Samotny dozorca latarni morskiej mieszka ze swoją córką na małej kamienistej wyspie. Z wieży obserwuje linię horyzontu i czuwa nad bezpieczeństwem przypływających statków.

WHO IS THIS HAT? | QUEM É ESTE CHAPÉU?
reżyser: Joana Toste
O kapeluszu, który ujawnia liczne osobowości, przyjmowane przez nas w różnych sytuacjach.

INADVERTENTLY | SEM QUERER
reżyser: João Fazenda e João Paulo Cotrim
Młoda kobieta otrzymuje pocztówkę ze zdjęciem obrazu, który oglądała w dzieciństwie. Odnajduje go i ogląda tak długo i tak wiele razy, że obraz w końcu znika. Czy to była kradzież czy zbyt wielkie pragnienie?

THE SHOEMAKER | O SAPATEIRO
reżyser: David Doutel Vasco Sá
Historia szewca, który doświadcza przełomowego momentu w swoim życiu. Widz towarzyszy mu w dniu, który określi przyszłe losy bohatera.

Mary i Max (Mary and Max) reż. Adam Elliot
Australia, 2008, 92 min
Film Adama Elliota to przypominająca najlepsze dokonania studia Aardman animacja plastelinowa, która zadziwia iście magicznym ukazaniem posępnej historii dwojga życiowych rozbitków. Dzieło Elliota to specyficzna bajka - głównymi bohaterami są odpowiednio: ośmioletnia Australijka z rodziny patologicznej, która nie ma żadnych przyjaciół i fantazjuje o poślubieniu szkockiego szlachcica imieniem Earl Grey (ojciec Mary pracuje w branży herbacianej) oraz jej korespondencyjny kumpel Max, czterdziestoczteroletni żyd z Nowego Jorku z Zespołem Aspergera, który boi się całego świata, uczęszcza na spotkania Anonimowych Otyłych, a za największy smakołyk uważa hot-doga z czekoladą wg własnego przepisu. "Mary i Max" to bajka pełna sprośnego humoru i skatologicznego dowcipu wymieszanego z subtelnym urokiem klasycznego kina kumpelskiego, która raduje sentymentem i prostotą oraz czaruje zmysły przepiękną stroną wizualną. Reżyser zdobył kilka lat temu statuetkę Oscara w kategorii krótkiego metrażu za film "Harvie Krumpet", "Mary i Max" kontynuuje linię programową ustaloną przy okazji tamtego filmu, zbiera wszystkie pomysły Elliota w jedną całość i zostaje udoskonalone niezwykłą warstwą wizualną (Nowy Jork Maxa swoją paletą szarości naszpikowaną jaskrawymi ozdobnikami przypomina "Sin City - Miasto grzechu", a Australia Mary mieni się wszelkimi możliwymi odcieniami brązu, od błotnistego po popadający w sepię).

Iluzjonista (The Illusionist) reż. Sylvain Chomet
Francja, Wielka Brytania, 2010, 90 min
Sylvain Chomet to twórca "kultowej" animacji Trio z Belleville.
Za kulisami stoi iluzjonista. Usiłuje wepchnąć białego królika do cylindra. Marny z niego władca krainy czarów. Królik złośliwie gryzie go w palec (nie pierwszy raz). Na scenie triumfuje zespół rock'n'rollowy (podobno "Billy Boy and the Britoons"). Magik odczuwa miałkość własnej sztuki. Wie, że nie wzbudza już takiego entuzjazmu jak dawniej. W swojej niezgrabności przypomina charakterystyczną dla francuskich komedii postać Pana Hulota, który walczył ze złośliwością rzeczy martwych. Jako taki pozostanie jednak za kulisami. Na scenę wkroczy smutny komik - Jacques Tati (twórca Hulota), który opowie swoją osobistą historię. Sylvain Chomet ma do niego słabość. Narysował mu świat. Relacja między francuskim animatorem a wpisanym na listę największych komediantów w historii kina Tatim, rozpoczęła się zanim debiutancki film Chometa trafił na ekrany kin. Reżyser, nie dysponujący wówczas niczym prócz nieznanego nazwiska, walczył o możliwość wykorzystania fragmentu filmu "Dzień świąteczny" (1949) Jacquesa Tati w animacji "Trio z Belleville" (2003). Wtedy też w jego ręce wpadł scenariusz napisany przez komika w drugiej połowie lat pięćdziesiątych stanowiący prawdopodobnie substytut osobistego listu, którego artysta nigdy nie wysłał do swojej rzekomo porzuconej nastoletniej córki. Sztuczki magiczne w latach 50. zastąpiły telewizory, a iluzjonistów komicy filmowi. Sylvain Chomet udowodnił, że proste rysunkowe historie są równie atrakcyjne, co dawniej, równie wielopoziomowe. Dorośli zgodzą się z tym, że nostalgia za tym, co minione nie przekreśla tego, co w zamian zyskane. Młodzi widzowie odnajdą w "Iluzjoniście" piękno starego świata, o którym ich rodzicom opowiadał Disney. Dziewczynki uwierzą, że mężczyzna ich życia oczaruje je bardziej niż bajkowy świat, w którym mieszkały do tej pory. Chłopcy docenią ojców, którzy chcą być dla nich wzorem za wszelką cenę. Królik, który kolejny raz ugryzie w palec i schowa się pod kanapą zamiast posłusznie współpracować, przyjemnie wytrąci zaś z przyzwyczajeń i pobudzi do życia, które prócz rozczarowań zawsze niesie ze sobą urok drobnych przyjemności.