Manuela Gretkowska – Trudno z miłości się podnieść

Przyznaję, „My zdies emigranty” nie czytałem, ”Szamanka” wydała się lekkim dziwactwem, zaś „Poetka i książę”, choć opowiada o romansie gigantów sztuki i intelektu, także szczególnie nie zachwyciła. Tymczasem w rozmowie z Patrycją Pustkowiak, Manuela Gretkowska zdaje się być osobą, z którą chciałoby się porozmawiać, czy nawet zaprzyjaźnić. Może bawić się w odczytywanie przyszłości z kart tarota, uprawiać jogę – wszak przyjaciele nie muszą być wiernymi kopiami, ważniejsze jest wzajemne oddziaływanie intelektów. A Manuela Gretkowska w roli głosu rozsądku wypada niezwykle wiarygodnie.

Nie wydaje się być ikoną feminizmu, choć nie traktuje facetów na klęczkach. Zdaje sobie sprawę, że nie urodziła się w inteligenckiej rodzinie, ale i nie wypiera związków rodziny z Białymstokiem. Z pewnością jest kobietą odważną od dziecka. Decyzja o emigracji do Francji, wyjazd do Szwecji,w połączeniu z deklarowaną łatwością przyswajania języków budzą podziw i szacunek. Podobnie jak jej diagnozy polskiego społeczeństwa, jego wad, przywar, przyzwyczajeń.

Gretkowska porównuje katolicyzm w PRL-u i w wolnej Polsce, wspomina czasy bruLionu i dziwi się późniejszej ortodoksji jego szefa. Przyznaje się do eksperymentów z narkotykami i nie zostawia suchej nitki na nieżyjącym już Andrzeju Żuławskim, piętnuje polski alkoholizm.”Takie to polskie – przelewać krew, żeby wywalczyć wolność, i alkohol, żeby się zniewolić nałogiem. Depresja jest u nas niemal chorobą narodową. Alkoholizm to maska depresji. Alkohol to depresja w płynie… W okolicy, gdzie mieszkam, co roku w dzień czyszczenia świata zbieram trzysta butelek po wódce. Kilkaset „małpeczek” po małpoludach, które zamiast kamieniami, rzucają gdzie popadnie flaszką. Myślę, że Polacy uciekają w alkohol, bo nie radzą sobie w roli heroicznej, szczególnie że dawno nie było żadnej wojny, to i nie ma komu mordy obić, ewentualnie żonie i dzieciom”.

Manuela Gretkowska przyznaje się do fascynacji serialami, opowiada o wychowywaniu córki, nota bene urodzonej w wyniku nieplanowanej ciąży, wreszcie o seksie. Nie uważa się za skandalistkę, a poziom polskiego społeczeństwa, jego niedoinformowanie i zakłamanie kwituje hasłem „Jaka kopulacja, taka populacja”.

Pewnie nieprzekonanych nie przekona, ale jeśli ktoś w pewnym momencie uznał, że Partia Kobiet była ożywczym wiatrem w polityce, albo zwyczajnie lubi poznać poglądy nietuzinkowych osób, dzięki dociekliwości Patrycji Pustkowiak i otwartości Manueli Gretkowskiej, może całkiem nieźle poznać pisarkę. A na koniec przeczytać kilkanaście całkiem aktualnych felietonów.

Happening na Kongresie Kobiet: uczestniczki założyły na głowy papierowe torby

W dniach 13-14 maja 2016 roku na warszawskim Torwarze odbywa się VIII Kongres Kobiet, w tym roku pod hasłem: "Po jasnej stronie mocy. Równość, aktywność, demokracja". Jedną z kwestii wzbudzających największe emocje wśród zebranych kobiet jest projekt ustawy antyaborcyjnej. Manuela Gretkowska zdecydowała się na happening, który miał być protestem przeciwko, jak powiedziała, wprowadzaniu w Polsce prawa szariatu. Wszystkie zebrane na sali kobiety otrzymały papierowe torby, w których wydarły otwory na oczy, a następnie założyły je na głowy.

- Chciałyśmy pokazać w ten sposób, że kobiety są ubezwłasnowolnione. Za nie podejmują decyzje mężczyźni – tak, jak w krajach arabskich, gdzie obowiązuje szariat – komentowała happening Dorota Warakomska, przewodnicząca Zarządu Stowarzyszenia Kongresu Kobiet.