Ligowy komentarz. Było dobrze, ale jes coś, co mnie martwi

Jagiellonia ograła Arkę, bo wyłączyła największe atuty gdyńskiego zespołu. Steinbors sobie nie pobronił, Zarandia nie podryblował, Janota nie porozgrywał, a Jankowski nie postrzelał. Zważywszy na ostatnią dyspozycję ekipy z Wybrzeża, trzeba to osiągnięcie docenić.

Także okoliczności piątkowego zwycięstwa budzą uznanie. Sprezentować rywalowi bramkę, a potem błyskawicznie podnieść się i odwrócić losy spotkania, to duża sztuka. Na dodatek Jaga dokonała tego przy pogodzie, w którym gra w piłkę raczej nie sprawia przyjemności.

Największym wygranym jest według mnie Karol Świderski. Na oczach selekcjonera kadry młodzieżowej Czesława Michniewicza napastnik Żółto-Czerwonych strzelił dwa efektowne gole. Najpierw dokładnie przymierzył zza pola karnego, a potem przeskoczył w tłoku przy stałym fragmencie gry rosłych stoperów Arki. Świderski mocno zbliżył się do zabukowania sobie biletu na przyszłoroczne młodzieżowe mistrzostwa Europy.

Podobało mi się jeszcze kilka rzeczy. Po spotkaniu zwróciłem uwagę na ogromną radość ze zwycięstwa Marko Poletanovicia. Widać, że Serb coraz mocniej czuje się częścią tego zespołu. Pochwalić trzeba też Bodvara Bodvarssona, który nie pozwolił rozpędzić się Zarandii.

Ale żeby nie było tak słodko, to jest coś, co mnie mocno martwi. Nie rozumiem, po co piłkarze Jagiellonii wdają się w medialne dyskusje, kto w Legii nie zagra za żadne skarby świata, a kto tam pójdzie, gdy tylko dostanie ofertę, kto wybiera się do Arabii Saudyjskiej, a kto gdzieś jeszcze. Nie oburza mnie to, że piłkarze chcą grać za większe pieniądze, bo to rzecz naturalna w każdym zawodzie. Ale są przecież klubowi działacze, menadżerowie zawodników i to oni powinni działać na tym polu. Trwają jeszcze rozgrywki ligowe i należy skupić się na kolejnych rywalach, a nie poszukiwaniu nowych pracodawców, czy też zarzucaniu sobie kłamstw w sprawie wypowiedzi transferowych.

Jagiellonia Białystok - Piast Gliwice 2:1 - doping kibiców