Kino Forum. May el-Toukhy – Królowa Kier. Nie wierz nigdy kobiecie

Ona jest szanowaną prawniczką, która czasem pomaga nieletnim ofiarom molestowania seksualnego czy przemocy w rodzinie.

On niemal pełnoletnim pasierbem, czyli synem męża z pierwszego małżeństwa. I jest ten trzeci, czyli właśnie mąż. Tu określenie „ten trzeci” nie tyczy się kochanka, tylko „kolejności dziobania”. Domem, a właściwie oszałamiającą rezydencją rządzi ona – tytułowa Królowa Kier. Żeby nikt nie miał wątpliwości – córkom na dobranoc czyta „Alicję w Krainie Czarów”. Zatem skoro film nagrodzony, łatwo się domyślić, że prędzej czy później doczekamy się jakiejś współczesnej dekapitacji. Bo z dramatem musi być jak u Czechowa – jest strzelba – ma gruchnąć. I gruchnie. A co będzie tą strzelbą? Opinia społeczna. Okaże się być skuteczniejszą bronią niż oskarżenie o pedofilię, czy molestowanie seksualne.

Z rozlicznych anonsów wynikało, że „Królowa Kier” będzie jakąś skandynawską mutacją filmu o molestowaniu seksualnym, wykorzystywaniu przewagi dorosłego nad dzieckiem, osaczaniu, uwodzeniu. Jednak rzeczywistość pokazana w filmie jest nieco inna. Gustav, ów pasierb, syn deptanego co i rusz męża wziętej prawniczki ma niemal 18 lat. Taki komunikat płynie z ekranu. Co prawda nie znam skandynawskiego prawa i nie zamierzam zastanawiać, się co mu wolno, a czego nie. W filmie, przy macosze może pić, palić, zaprosić do rezydencji koleżankę i uprawiać z nią seks z okrzykami płoszącymi lokalną faunę. I tenże oto pasierb staje się katalizatorem chuci pani prawniczki. Sama walcząca, często zresztą bezskutecznie, o prawa molestowanych i gnębionych dzieci i młodzieży, dobiera się do dorosłego fizycznie młodzieńca. W sposób dość obcesowy i nad wyraz skuteczny. Właściwie zachowuje się jak samica w rui, a on – jak stuprocentowy samiec. Bez słów rozumie, o co macosze chodzi i spełnia jej zachciankę bez pudła. No i wiadomo, nie pozostaje nic innego, jak owe przyjemne skądinąd czynności powtarzać, gdzie się da, nawet czując na plecach oddech dla Gustava – ojca, dla prawniczki tylko odbitego innej kobiecie męża.

I jak już w setkach podobnych filmów bywało, młodzieniec gustuje w obeznanej w ars amandi macosze, a kiedy ta chce odstawić od piersi i innych części ciała pasierba, zaczyna się jego dramat. Chłopak posuwa się do wyjawienia ojcu prawdy i wtedy zaczyna się właściwa część filmu. Tyle, że trzeba na nią czekać jakieś 90 minut. Gustująca w młodym, acz dorodnym ciele macocha, zamienia się w pewną siebie znawczynię psychologii dzieci i młodzieży. Nikt nie uwierzy, że molestowała pasierba, szczególnie, że i widz ma poważne wątpliwości. May el-Toukhy ani razu nie zasugerowała nawet, że para uprawiała seks pod przymusem, wykorzystując jakąś zależność. I właśnie w tej części 47-letnia dziś Trine Dyrholm daje popis wybitnego aktorstwa. Już nie jest rozochoconą „ryczącą czterdziestką” tylko ową Królową Kier, która tak lubiła wysyłać podwładnych na ścięcie. Bo przecież dom jest jej dworem. Równie wybitną rolę zbudował grający pasierba Gustav Lindh. W jednej chwili z przesiąkniętego złem i żalem do ojca młodzieńca przeistacza się w fantastycznego starszego brata, po czym zmienia się w seks maszynę. Klasa.

Jeśli ktoś ma dwie wolne godziny i chce zobaczyć wybitne kreacje aktorskie - „Królową Kier” polecam z czystym sumieniem. Ale czy to jest film o molestowaniu? Śmiem wątpić.