Akcja dzieje się w malowniczym miasteczku epoki wiktoriańskiej. Tytułowy kinematograf to urządzenie nad którym pracuje Francis, wynalazca - samouk. Maszyna jest już prawie gotowa. Rejestruje obraz i dźwięk, brakuje tylko koloru. Francis głowi się nad rozwiązaniem tego problemu i nie chce - wbrew namowom żony - zanieść swego wynalazku do urzędu patentowego zanim nie będzie on skończony. Później to go zgubi...
Językiem tej prostej fabuły Tomasz Bagiński (na podstawie komiksu Mateusza Skutnika) próbował znaleźć odpowiedź na pytanie, które dość często przewija się przez kulturę. Mianowicie chodzi o kwestię, czy twórca powinien zamknąć się we własnym świecie i w samotności tworzyć, czy lepiej by było raczej wyjść do ludzi i czerpać z nich inspirację oraz siłą do tworzenia. Francis wybiera to pierwsze, tak angażuje się w pracę, że niemal nie zauważa choroby żony. Zamyka się w swojej pracowni i godzinami tworzy wynalazek, który ma zmienić świat. Nie ma pomysłu by doprowadzić sprawę do końca. Złości się na siebie i łatwo irytuje. Dopiero drugi człowiek (w tym przypadku żona) podrzuca mu pewną idee...
Poza ciekawie opowiedzianą historią, obraz należy też pochwalić za doskonałą, doprowadzoną do perfekcji technikę animacji i dobrze komponującą się z filmem muzykę. Te 12 minut krótkiego metrażu trzyma w napięciu.
Minusem filmu może być, moim zdaniem, tylko to, że mimo wszystko fabuła jest nieco zbyt przewidywalna. Widz może od razu domyślić się jakie będzie zakończenie, wszystko jest jasne i klarowne. Nie ma, tak jak w "Katedrze", niedopowiedzeń i możliwości różnych interpretacji. Ale to tylko błahostka. Generalnie film oceniłbym na cztery z plusem.
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
