Kiedy odliczysz koszt leków

Ważna liczba

Ważna liczba

2280 zł - tyle maksymalnie, korzystając z tej ulgi, możemy odliczyć na wydatki niewymagające potwierdzenia fakturami

Możliwość skorzystania z ulgi rehabilitacyjnej otwiera nam jeden jedyny dokument: orzeczenie o niepełnosprawności. Czyli osoby z przyznaną rentą chorobową mają automatycznie podstawę do takiego odliczenia. Pozostali muszą mieć dokument potwierdzający niepełnosprawność.

Z tego akurat odliczenia wydatków może skorzystać też osoba mająca na utrzymaniu niepełnosprawnego. Np. jeden z małżonków, w sytuacji, gdy drugi - niepełnosprawny - dostaje świadczenia niższe niż 9120 złotych i w związku z tym sam nie rozlicza swoich dochodów. Z ulgi mogą skorzystać też osoby mające na utrzymaniu niepełnosprawne dzieci do lat 16.

Dlaczego tak podkreślamy te wymogi?

Bo bardzo często zdarza się, że z ulgi rehabilitacyjnej (czyli np. odliczeń za leki, sprzęt czy zabiegi) próbują korzystać np. emeryci lub po prostu osoby w podeszłym wieku. Ale ani emerytura, ani wiek do tego odliczenia nie uprawniają.
Drugi podstawowy warunek: wydatki związane z ulgą rehabilitacyjną trzeba faktycznie ponieść w danym roku.

Możemy je podzielić na dwie grupy: takie, które musimy udokumentować imiennymi fakturami, i takie, które zostaną odliczone bez dokumentacji.

Na co faktury?

Fakturami (imiennymi, wystawianymi na osobę korzystającą z ulgi) potwierdzamy zakup laków, sprzętu rehabilitacyjnego, pobytu w sanatorium czy korzystania z zabiegów leczniczych. Jak te koszty są ograniczone? W przypadku leków w ulgę wpisujemy tylko tę cześć wartości zakupu, która jest przekroczeniem 100 złotych w miesiącu. Czyli jeżeli np. na dany miesiąc przypada nam wydatek rzędu 140 zł, to w uldze policzymy tylko 40 zł. I tak w poszczególnych miesiącach roku. Ponadto możemy odliczać koszty tylko tych leków, których stosowanie przepisał nam lekarz specjalista.

Natomiast w przypadku sprzętu rehabilitacyjnego możemy odliczyć tylko kwoty poniesione na zakup sprzętu niezbędnego w rehabilitacji lub ułatwiającego nam wykonywanie czynności życiowych, stosownie do potrzeb wynikających z naszej niepełnosprawności.

Nie jest to jednak sprzęt gospodarstwa domowego (jak lodówki, zmywarki czy robot kuchenny). Ale jest to już koszt remontu dostosowującego mieszkanie do naszych potrzeb (np. relingi umożliwiające przesuwanie się na wózku po lokalu czy progi między pokojami). Możemy także wliczyć w ulgę koszty przeróbki samochodu dla potrzeb niepełnosprawnego (np. skrzyni biegów w przypadku osoby z niepełnosprawnością kończyn dolnych).

A co bez faktur

W tej grupie wydatków kwota odliczenia wynosi maksymalnie 2280 złotych. I są to wydatki poniesione np. na przewodnika dla osób niewidomych z I lub II grupą inwalidztwa lub osób z niepełnosprawnością narządów ruchu, zaliczonych wyłącznie do I grupy inwalidztwa. Warto dodać, że przewodnikiem w tym znaczeniu może być sąsiad czy ktoś z rodziny, którego wynagradzaliśmy za świadczoną nam pomoc.

Również 2280 złotych maksymalnie może sięgnąć odliczenie na używanie samochodu osobowego będącego własnością lub współwłasnością niepełnosprawnego. Przy czym musi on mieć I lub II grupę niepełnosprawności.
Oczywiście w każdym z tych przypadków samochód nie może być wykorzystywany na cele dowolne, ale na dojazd lub dowożenie niepełnosprawnego na niezbędne zabiegi leczniczo-rehabilitacyjne. Musimy do tego mieć zarówno potwierdzenie odbycia tych zabiegów, jak i dowód potwierdzający własność samochodu.