KAT i Roman Kostrzewski

Grupa, nie mogąc znaleźć odpowiedniego wokalisty, początkowo wykonywała muzykę instrumentalną, aż do występu w grudniu 1981 na jednym z regionalnych przeglądów Silesian Rock, gdzie przecięły się drogi instrumentalistów i Romana Kostrzewskiego (voc; ur. 15 II 1960). Po dołączeniu Kostrzewskiego w połowie roku `82, Kat przedstawiał hard rock właściwy latom `70, później otworzył się na New Wave of British Heavy Metal, aż wreszcie wybrał heavy metal w jego najostrzejszej, czyli thrashowej odmianie.

Kostrzewski stał się jednym z najbardziej rozpoznawanych wokalistów polskiego metalu. Duża w tym zasługa jego kontrowersyjnych tekstów - w których od początku przewijał się bunt przeciw Bogu, magia i okultyzm - oraz jego charakterystycznego głosu i sposobu śpiewania. Otwarcie przyznaje się do fascynacji twórczością Tadeusza Micińskiego czy Marka Twaina, których twórczość przeniknęła poezję utworów Kata, Alkatraz i indywidualnych projektach muzycznych.

1995 rok przynosi pierwsze solowe przedsięwzięcie muzyka. Wybór padł na Biblię Satanistyczną Antona Szandora LaVeya. Kostrzewski recytuje w specyficzny sposób przetłumaczone fragmenty tego dzieła. Na dwukasetowym nagraniu gościnnie zagrali Jacek Regulski i Piotr Luczyk, gitarzyści Kata, oraz Józef Skrzek. Pozycja ta wywołała mocne kontrowersje, odezwało się wiele głosów oskarżających muzyka o propagowanie satanizmu. Już wcześniej występy zespołu Kat wywoływały protesty środowisk kościelnych. Kostrzewski odpierał zarzuty, odcinając się od aktów wandalizmu i zwracając uwagę na filozoficzne aspekty satanizmu, zawarte w książce LaVeya. Ostatecznie album trafił do niewielu sklepów.

Wcześniej, w 1986 r. miała miejsce pamiętna dyskusja Kostrzewskiego z księdzem, zarejestrowana przez telewizję BBC w dokumencie My Blood, Your Blood na festiwalu w Jarocinie.

Reaktywowanie Kata - w którym grali Luczyk, Loth, Oset i Regulski - spowodował dopiero powrót Kostrzewskiego pod koniec roku 1991. Grupa wystąpiła w Krakowie i Katowicach razem z TSA - pierwszą gwiazdą polskiego Heavy Metalu oraz Acid Drinkers - gwiazdą tego gatunku z lat `90; a potem od dobrej strony zaprezentowała się w Jarocinie, co udokumentował kasetowy album "Live - Jarocin", wydany jednakże dopiero po dwóch latach, kiedy na rynku była już kolejna płyta z premierowym materiałem pt. "Bastard" (92), a także składanka "Ballady" (94). "Bastard" pokazał, że przez lata przerwy Kat nie zmienił się, nadal przedstawiając efektowny thrash metal pełen zmian tempa, niezłych solówek i opętańczych wokaliz Kostrzewskiego. Natomiast "Ballady" obok utworów znanych z poprzednich płyt zawierały również nowe wersje czterech kompozycji pochodzących sprzed 1985 roku (w tym miniaturę na dwie gitary stworzona jeszcze przez Mrowca) oraz premierowe "Legenda wyśniona" i "Niewinność". Album, zgodnie z tytułem, ukazywał spokojniejsze oblicze Kata, który dzięki udziałowi Skrzeka zahaczał nawet o art.-rock.