Jerzy Stefan Stawiński nie żyje. To on napisał Zezowate szczęście

Stawiński walczył w Kampanii Wrześniowej w plutonie łączności artylerii dywizyjnej 20. dywizji piechoty. W marcu 1940 wstąpił do podziemnej organizacji harcerskiej, która później stała się pułkiem AK "Baszta". Dowodził plutonem, a następnie kompanią łączności o kryptonimie K-4. Posługiwał się pseudonimami Łącki i Lucjan. Następnie uczestniczył w powstaniu warszawskim jako dowódca kompanii. Był odpowiedzialny za łączność pułku Baszta. 27 września ewakuował się kanałami z Mokotowa do Śródmieścia. Przez rok przebywał w obozie jenieckim w Murnau. Po wyzwoleniu udał się do Anglii, gdzie zgłosił się do Polskich Sił Zbrojnych na Zachodzie. Od 1946 do 1947 służył w II Korpusie Polskim we Włoszech pod dowództwem gen. Andersa. Do Polski powrócił w 1947.

Stawiński napisał scenariusze do najważniejszych filmów szkoły polskiej. No i stworzył postać Piszczyka. Grany przez Bogumiła Kobielę w filmie Zezowate szczęście Jan Piszczyk to polski antybohater. Pechowiec. Swych kolejnych bezkrytycznych przemian dokonuje zawsze za późno. Za wszelką cenę chce dostosować się do wymagań aktualnej sytuacji politycznej. Jednak, z różnych powodów, to mu się nie udaje.

Stawiński opublikował wiele książek. Jego sztandarowa powieść Młodego Warszawiaka zapiski z urodzin doczekała się swojego 6. wydania.