Jakub Ćwiek – Zawisza Czarny

Zawisza Jakuba Ćwieka jest Czarny, bo… jest czarny. Murzyn wychowany przez polskiego księdza misjonarza z barwną przeszłością na superbohatera trafia do Warszawy. Już w pociągu jadącym nota bene do Białegostoku trafia na „prawdziwych patriotów”. Chroni go jednak przed agresją napój „Dumny Rodak” produkowany dla najbardziej agresywnych właścicieli biało-czerwonych barw. Jak działa, kto zachęca ich do picia tego płynu? Takiego pomysłu na intrygę nie powstydziłby się sam Dan Brown.

Ale to jeszcze nic. Zaczyna się od kpin z Mordoru przy Domaniewskiej (kto o tym miejsc nie słyszał, nic nie stracił, ale zaręczam – istnieje naprawdę), a w finale kończy sceną jak z serialu „The Walking Dead”. Jeśli do tego jeszcze dodamy prawdziwą jaskinię Batmana, tyle że wybudowaną przez powstańców warszawskich i prawdziwych patriotów, waleczną warszawską taksówkarkę o numerze bocznym „1313” i dziewczynę z prowincji, która nauczyła się sztuk walki, bo tłukł ją chłopak na saksach w Anglii, okaże się że w tej fikcji jest mnóstwo nie tylko prawdy, ale więc pozytywnego życzeniowego myślenia.

Są też nacjonaliści, świetna historia opowiadająca o ich międzynarodowych kontaktach, kpiny z tzw. patriotycznej odzieży, ba nawet z oddawania w piątek parówek dzieciom, w imię chrześcijańskich wartości. Jakub Ćwiek ma niesamowite wyczucie chwili, nastrojów i przede wszystkim słuch językowy. Jego bohaterowie mówią aktualną polszczyzną, klną tylko wtedy, kiedy to niezbędne.

Wielbiciele komiksów z superbohaterami będą uradowani, zwłaszcza apokaliptycznym finałem tej historii. Dla osób nie lubiących manifestowania patriotyzmu odzieżą, a nie wartościowymi czynami i obywatelską postawą, to będzie świetna kpina, a dla socjologów… No cóż, Polska prawdziwsza niż w „Wiadomościach” o godz. 19.30. Panie Ćwiek, aleś pan zabił tą książką ćwieka….