Jak zadbać o zdrowie szczeniaka

Szczepienia powinny być wykonywane w okresie międzyrujowym, zaś odrobaczyć
należy suczkę na początku cieczki lub przed jej rozpoczęciem.
Podczas ciąży, która trwa około 63 dni, należy zapewnić przyszłej mamie
stały dostęp do świeżej, źródlanej (nie mineralnej) wody. Karmić gotowym
pokarmem dla suczek szczennych karmiących lub przeznaczonym dla
szczeniąt. Ważne jest, aby zwierzaka nie przekarmiać. Otyła suczka
na pewno będzie miała problem z porodem.

Około 10 dni przed rozwiązaniem należy suczkę ponownie zabezpieczyć
od pasożytów zewnętrznych i odrobaczyć, stosując preparaty bezpieczne
dla psów ciężarnych.Odrobaczenie to jest konieczne, gdyż podczas ciąży
99 proc. suczek zaraża się robakami, które gdy noworodki zaczynają ssać
z gruczołu mlekowego, przechodzą na szczenięta.

Większość suczek doskonale radzi sobie
z porodem i nie wymaga ani pomocy właściciela,
ani lekarza, ale zawsze warto poprosić swojego lekarza weterynarii,
by w razie problemów mógł udzielić pieskowi pomocy.

Przez pierwsze 4 tygodnie od porodu szczenięta nie wymagają specjalnej
opieki ze strony człowieka. My musimy dbać o mamę, która dba
o dzieci. Dobra karma dla matek karmiących lub szczeniąt i dobra woda
wystarczą. Po ukończeniu przez szczeniaki 4. tygodnia życia powinniśmy
zrobić im pierwszy przegląd u lekarza weterynarii, odrobaczyć i zlikwidować
pasożyty zewnętrzne.

Szczeniaczki powinny przebywać z mamą i rodzeństwem do 6-8 tygodnia
życia, gdyż jest to podstawą rozwoju zdrowych wzajemnych relacji
z innymi zwierzętami. Szczeniak powinien trafić do nowego właściciela
między 7 a 8 tygodniem życia. Małym pieskom należy zapewnić
dużo zabawy i ćwiczeń, gdyż nudzące się szczenię będzie wykazywało wiele zaburzeń behawioralnych, takich jak gryzienie, kopanie, nadpobudliwość, szczekliwość itp.

Młodym pieskom kupujemy dobry pokarm gotowy, specjalnie skomponowany
dla szczeniąt odpowiednich ras, rozmiarów i dla konkretnego wieku!
Można dodawać do tego produkty domowe, bez przypraw i konserwantów
(częste alergeny) oraz niesmażone. Można podawać gotowane
mięso i ryby, zupki warzywno-mięsne, mocno rozgotowany ryż, czasem
gotowane na miękko żółtko.

Pierwsze szczepienie przeciwko nosówce i parwowirozie należy zrobić
u psiaka, który skończył szósty tydzień życia. W tym czasie należy go po raz
kolejny odrobaczyć. Kolejne szczepienie należy wykonać co najmniej trzy
tygodnie po pierwszym. Do pierwszego szczepienia i co najmniej tydzień
po drugim szczeniaczek powinien być izolowany od środowiska, w którym
mogą występować wirusy groźne dla jego życia. Nie powinien wychodzić
na spacery w miejsca, gdzie przebywają obce, nieszczepione lub chore
zwierzęta, co w mieście oznacza praktycznie wszędzie. Mimo pierwszego
szczepienia psiak nadal może zachorować na groźną dla życia chorobę
z powodu tzw. luki immunologicznej, która występuje u psiaków około szóstego
tygodnia życia.

Dalszy program szczepień jest dla każdego szczenięcia ustalany indywidualnie,
zależnie od środowiska, w jakim przebywa. Szczeniaczka należy odrobaczać
raz namiesiąc. Poznaje on świat wokół siebie, wąchając, liżąc i biorąc
do pyszczka wszystko, co wyda mu się interesujące. Każdego, który
ukończy drugi miesiąc życia, należy w sezonie występowania kleszczy raz
na miesiąc zabezpieczać preparatem kleszczobójczym.

Kąpiele szczeniąt do drugiego, trzeciego miesiąca życia nie są wskazane,
ale w przypadku, gdy zwierzak ubrudzi się czymś, czego nie można
usunąć na sucho, należy kupić dobry szampon przeznaczony dla szczeniąt
i wykąpać psiaka, uważając, aby nie nalać wody do uszu i oczu.
Nigdy nie należy bagatelizować symptomów choroby u szczeniaka. Jeżeli
nasz piesek poczuje się źle, nie będzie chciał jeść lub pić, nie będzie się
bawił, pojawi się krwiomocz, biegunka lub wymioty, nie należy czekać
do jutra, "może minie", trzeba jak najszybciej iść do lekarza, gdyż u młodych
i delikatnych zwierząt czasem "jutro" bywa już za późno.