Jak premier z prezydentem

Szkoda tylko że najważniejsze osoby w państwie wykazały się aż tak ogromnym brakiem kultury. Teraz wszyscy w Europie wiedzą, że Polska słynie nie tylko z hydraulików, ale także z zawziętości, uporu i niestety, pospolitego chamstwa.

Spór o to, kto ma lecieć na europejski szczyt, przyćmił w całości to, co było na nim najważniejsze. Bo od decyzji, które tam zapadły, zależy, ile w przyszłości zapłacimy za energię elektryczną (na nasze szczęście, Unia znowu się nie dogadała). Za to nawet każde dziecko wie, kto i czym poleciał. I na jakim krześle siedział.
Co więcej, z powodu tych siedzeń i samolotów, nasza klasa polityczna, także ta pozaparlamentarna, chce zmieniać konstytucję. By raz na zawsze było wiadomo, kto i co ma robić w polityce zagranicznej. Tylko zapomina, że aby ruszyć ustawę zasadniczą, trzeba się między sobą dogadać. A to ostatnio naszym liderom, bez względu na opcję polityczną, nie wychodzi najlepiej.
Politycy w cały spór chcą także zaangażować Trybunał Konstytucyjny, a jeśli trzeba będzie, nawet Trybunał Stanu. Nie wiem, po co takie zamieszanie i środki, bo przecież nie chodzi tu o prawo, ale dobry obyczaj i elementarną znajomość kultury. A tej, niestety, zabrakło zarówno premierowi, jak i prezydentowi.
PO strzeliła sobie w stopę, odmawiając prezydentowi samolotu rządowego. Wszak to głowa państwa! Prezydent, niestety, nie wzniósł się ponad to i mimo że go w delegacji nikt nie chciał, do Brukseli poleciał. Tylko po to, by zdyskredytować polski rząd. Jest jednak coś, co łączy premiera i prezydenta. Obaj panowie myślą jedynie o własnych ambicjach i obaj szkodzą wizerunkowi, a w konsekwencji interesom Polski.