Jack Strong - amerykańska mewa, która chciała być polskim wikingiem

Choćby fantastyczna Maja Ostaszewska, grająca żonę Kuklińskiego - świetna, gdy podejrzewa go o zdradę i kiedy poznaje prawdę na wagę życia i śmierci. Żona wierna jak rzeka. Amerykański agent prowadzący kreowany przez Patricka Wilsona - człowiek, który jest tak uczciwym pracownikiem CIA, że nie ma odwagi prosić swojego szpiega o wykonanie konkretnego zadania. A demoniczny Dimitri Bilov, który jako przedstawiciel sowieckiego wywiadu jest wszędzie tam, gdzie trzeba wykonać brudną robotę, chyba najbardziej wprowadza nastrój grozy do nudnawego filmu.

Bo historia zdobywania, przez Kuklińskiego, granego niezwykle powściągliwie, męsko przez jak zwykle wybornego Dorocińskiego, to historia przesiadywania w zadymionym gabinecie Sztabu Generalnego. Sam oficer jest tak posągowy, że mając świetne auto, segment i urodę odstającą od wielu oficerów, nawet nie zwraca uwagi na piękne pracownice cywilne. Pokazany jest jako osoba dość naiwna, wiemy że pierwszy list do Amerykanów wysłany podczas rejsu podpisał "polski wiking", na końcu zaś bliska paranoi dekonspiracji. Są też skretyniali oficerowie kontrwywiadu, których można nabrać na amerykańską zapalniczkę i jeszcze jeden oficer honoru, ale tonący w oparach wódki.

Amerykanie uratowali mewę, bo tak ochrzcili Kuklińskiego, przed wpadką. Według scenariusza Pasikowskiego, uchronili też Polskę przed interwencją radziecką, ale jak wiemy - nie uchronili Polski przed wprowadzeniem stanu wojennego. Reżyser pokazał najlepiej co potrafi, dobierając aktorów. Jako scenarzysta - przygotował fascynującą scenę pościgu - zresztą nie mającą nic wspólnego z prawdą o Kuklińskim, ale za to najbardziej filmową w tym dość statycznym obrazie. Za to detale i realia PRL - trafione idealnie.

Zaplanuj wolny czas - koncerty, kluby, kino, wystawy, sport