W pewnej norze ziemnej mieszkał sobie pewien hobbit. Nie była to szkaradna, brudna, wilgotna nora, rojąca się od robaków i cuchnąca błotem, ani też sucha, naga, piaszczysta nora bez stołka, na którym by można usiąść, i bez dobrze zaopatrzonej spiżarni; była to nora hobbita, to znaczy: nora z wygodami. Tymi słowami swoją opowieść rozpoczyna J.R.R. Tolkien i w podobnym klimacie "Hobbita" przedstawia Peter Jackson, reżyser Władcy Pierścieni.
Bohaterem filmu "Hobbit: Niezwykła podróż" jest młody Bilbo Baggins, mieszkający w Shire. Stroniącego od przygód Niziołka nawiedza pewnego dnia trzynastu krasnoludów pod wodzą czarownika Gandalfa. Namawiają hobbita do wyprawy na okupowaną przez smoka Smauga Samotną Górę w celu zabicia go i odzyskania dawnej siedziby krasnoludów. Jest to preludium do Władcy Pierścieni.
Idąc do kina byłem pełen wątpliwości. Zastanawiałem się jak z trzystustronicowej książki można stworzyć awanturniczą epopeję zekranizowaną w trzech prawie trzygodzinnych częściach każda. Jak się okazuje dla kasowego hitu Peter Jackson był gotów na manipulowanie oryginalną fabułą i dodanie wątków z innych książek przedstawiających tolkienowski świat. Dlatego część widzów, którzy czytali powieść "Hobbit, czyli tam i z powrotem", mogą zdziwić np. sceny potyczek z Azogiem - przywódcą Orków z Morii.
Filmowy Hobbit różni się również od poprzedzającej go ekranizacji Władcy Pierścieni. Reżyser zwraca więcej uwagi na detale przedstawianego świata. Szczególnie widać to w scenach pokazujących wnętrze Bag Endu. W hobbiciej norze można poczuć się przytulniej niż w niejednym domu. Nie brakuje też wielu zdjęć kręconych z lotu ptaka. Rzeczywiste krajobrazy cieszą oko w takim samym stopniu jak te, wygenerowane komputerowo. Niestety większość postaci zamieszkujących Śródziemie również zostało stworzonych za pomocą grafiki komputerowej, co nie każdemu może się podobać. Trolle, orkowie i gobliny w niczym nie przypominają tych z Władcy Pierścieni, gdzie świetna charakteryzacja aktorów nadawała realizmu całemu obrazowi.
Choć Peter Jackson rozdmuchał historyjkę o hobbicie do rangi epopei, to zachował jej awanturniczy charakter. Mamy grupę bohaterów, którzy równie ochoczo łapią za miecz i topór, co za kufel piwa, czy fajkowe ziele. Żądni złota i sławy prą naprzód z uśmiechem na ustach zostawiając za sobą rozczłonkowane ciała goblinów i orków. Film okraszony jest też sporą dawką humoru zarówno słownego, jak i sytuacyjnego, którego nie było we Władcy Pierścieni. Może się to wiązać z diametralnie różnymi pobudkami bohaterów. Frodo Bagins szedł do Mordoru, aby uratować Śródziemie przed zagładą. Tymczasem Bilbo idzie po przygodę i łupy wojenne.
W filmie występuje też część bohaterów znanych nam z poprzednich ekranizacji: Elrond, Galadriela czy Saruman, który póki co stoi po stronie dobra i nie zdaje sobie sprawy z rosnącej potęgi Saurona. Pojawia się też Gollum, który wdaje się z Bilbem w zgadywanki. Już tu objawia zaawansowane stadium schizofrenii, choć nie tak genialnie przedstawione jak w "Drużynie Pierścienia". Uwagę zwraca za to jego mimika twarzy. Niejeden widz parsknie śmiechem przyglądając się główkującemu Smeagolowi.
Mimo że filmowa adaptacja książki J.R.R. Tolkiena odbiega od oryginału, z pewnością wciągnie miłośników "Władcy Pierścieni". Piękne krajobrazy, liczne zwroty akcji i specyficzny humor sprawiają, że po trzech godzinach w kinie nadal chce się poznać dalsze przygody grupki przyjaciół. Niestety na kolejną część "Hobbit: Smocze pustkowie" trzeba będzie poczekać do grudnia 2013 roku. A premiera filmu "Hobbit: Tam i z powrotem" ma odbyć się dopiero w lipcu 2014 roku.
Czytaj e-wydanie »Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
