Grzegorz Kaliciak – Bez taryfy ulgowej. Kobiety w wojsku

Jedenaście kobiet, w większości ze stopniem oficerskim to już nie wyjątek, ale reguła Wojska Polskiego. Są w nim, bo chcą, bo czują, że ich praca ma sens i umieją przystosować się do służby. Po prostu – być żołnierzami. Choćby jak mjr Monika Hilarska z domu Wnuczko. Na jej przysięgę dumny ojciec zaprosił pół Białegostoku. A ona przeszła sporą szkołę życia na lotnisku. Od logistyki po kontrolę lotów. Opowiada o służbie z MIG-ami, o pracy w dniu, kiedy lądował bezawaryjnie choć z awarią kapitan Wrona. I co ważne, służba wojskowa nie przeszkodziła pani major ani w wyjściu za mąż, ani w urodzeniu dzieci. I dziś wie, że nie zmieniłaby decyzji o wstąpieniu do wojska.

Podobnie kolejne bohaterki książki Kaliciaka. Na przykład porucznik Anna Kaczmarczyk. Harcerka, dyplomowana pielęgniarka, wreszcie po ciąży i zrzuceniu kilogramów przekonała dowódcę 6 Brygady Desantowo-Szturmowej, by przyjął ją do jednostki. Ale droga nie była łatwa. Kurs chorążych, kompania szkolna 10 Batalionu Desantowo-Szturmowego, szkolenia spadochronowe. A niedługo potem misje wojskowe. W Bośni, Afganistanie. I stres związany najpierw z rozłąką, a potem powrotem do ojczyzny i rodziny. Ale kobiety umieją to wszystko przetrzymać.

„Bez taryfy ulgowej. Kobiety w wojsku” pokazuje, że wojsko da się znieść – bez względu na płeć. I że ta służba daje radość, bez narodowego zadęcia i bicia w tarabany. Że to fajna, ciekawa praca, jakże różna od wyrabiania norm wyznaczanych przez korporacyjne tabele excela.