Gillian Flynn – Mroczny zakątek

Autorka podbiła serca kinomanów, kiedy David Fincher ukazał światu „Zaginioną dziewczynę”. Trzeba przyznać, że „Mroczny zakątek” poraża jeszcze bardziej perfekcyjną konstrukcją, a chęć poznania tajemnicy, kto wymordował prawie całą rodzinę nie pozwala oderwać się od lektury. Po ćwierć wieku zagadkę usiłuje rozwikłać wówczas siedmioletnia dziewczynka, która uciekła z domu podczas masakry, a później oskarżyła o tę zbrodnię 15-letniego brata. Ale czy rzeczywiście oskarżyła? To jeden z ważniejszych, oprócz strachu przed pedofilią satanizmem wątków tej pozornie li tylko kryminalnej historii.

Głównym bohaterem jest całkowicie dysfunkcyjna rodzina, z niezaradną matką, pijanym i niezajmującym się kompletnie dziećmi ani jakimikolwiek obowiązkami ojcem, zaniedbanymi młodszymi córkami i wylęknionym, acz niestroniącym od narkotyków i seksu dojrzewającym 15-latkiem. To on – oskarżony o molestowanie i czczenie złego trafił do więzienia za zbrodnię na swojej rodzinie. Bo tego chciała opinia społeczna, bo kilku oficjeli na tej sprawie mogło zyskać medialny rozgłos, bo w reszcie psychologowie, usłużni wobec śledczych nieczystymi metodami wydobywali niekorzystne dla nastolatka zeznania. Wreszcie, bo nawet oskarżenie o pedofilię, było tylko chwilowym kaprysem 9-latki, która chciała ukarać starszego chłopaka, za brak uwagi.

Flynn pozwalając przeżywać czytelnikom ostatnie godziny przed śmiercią matki rodziny z perspektywy oskarżonego o zbrodnię syna, jej samej i wreszcie z perspektywy dorosłego dziś pozostałego przy życiu rodzeństwa sprytnie podsuwa coraz to nowe tropy, mające pomóc w rozwikłaniu zagadki mordu. Trzyma w napięciu do ostatniej strony.