Generał Stefan Pasławski. Wojewoda nigdzie nie zagrzewał długo miejsca

We wrześniu 1934 r. wojewodą białostockim został generał Stefan Pasławski, który zastąpił na tym stanowisku Mariana Zyndram-Kościałkowskiego. Już po niespełna dwóch latach został on przeniesiony na takie samo miejsce w kresowym Stanisławowie. Nie znaczyło to wcale, że nad Białą sobie nie radził.

Wręcz przeciwnie. Generał poczynał bardzo energicznie i zdecydowanie. Jak to wojskowy. Znane były zwłaszcza jego częste inspekcje w terenie. Przed zapowiedzią, zwykle nieoficjalną, wizyty włodarza województwa, notablom Zabłudowa, Knyszyna czy Wasilkowa przechodziły ciarki po grzbiecie. Mimo to wojewoda był lubiany i wzbudzał szacunek.

Stefan Pasławski przestał kierować woj. białostockim 14 lipca 1936 r. Zastąpił go dotychczasowy wojewoda pomorski Stefan Kirtiklis, rodem z ziemi łomżyńskiej. Podwładni Pasławskiego pożegnali się z nim w salach reprezentacyjnych Urzędu Wojewódzkiego. W imieniu wszystkich przemawiał wicewojewoda Zgrzeboniok. Życzył pomyślności na nowym stanowisku. Pasławski nie był oczywiście dłużny. Podziękował zebranym za współpracę i dowody sympatii. Powiedział, że z żalem opuszcza Ziemię Białostocką. Ale służba nie drużba. Pod koniec lipca był już witany na dworcu w Stanisławowie. Przybyły miejscowe władze i liczne delegacje mieszkańców miasta. Generał zajrzał do przydzielonych mu apartamentów i niemal z marszu rozpoczął urzędowanie.

W 1936 r. wojewoda Pasławski powrócił jeszcze raz do Białegostoku. 29 sierpnia specjalny komitet obywatelski przygotował mu osobne, uroczyste pożegnanie. Jego organizacją zajmował się zwłaszcza Michał Goławski, niezastąpiony w takich sprawach kierownik Wydziału Oświaty i Kultury. Zaproszenie na to spotkanie, przygotowywane w Kasynie Garnizonowym przy ul. Sienkiewicza, kosztowało 5 zł. Wykupiło je blisko 200 osób. Poza tym w PKO otwarty został specjalny rachunek, na który instytucje, organizacje i pojedynczy białostoczanie mogli wpłacać pieniądze na cel dobroczynny, wybrany przez pana wojewodę. Wojewodzie zamierzano wręczyć też ozdobny album pamiątkowy. Teksty mogły zmieścić w nim instytucje, jak i osoby prywatne. Należało tylko uiścić 30 zł od każdej strony napisanej laurki. Impreza rozpoczęła się o godz. 20. Generał Pasławski przybył na nią z małżonką. Pierwsza godzina upłynęła na krótszych i dłuższych oracjach najpierwszych spośród obywateli miasta. Rozpoczął prezydent Seweryn Nowakowski. Po nim przemawiali ks. dziekan Aleksander Chodyko, dyrektor Riegert, rabin Rozenman i wielu innych. Wojewoda, dziękował wszystkim z widocznym wzruszeniem. Później przyszła kolej na wręczanie podarunków. Prezydent Nowakowski sprezentował w imieniu miasta piękny album z adresami od białostoczan, wiceprezydent Sawicki ofiarował zestaw widoków zabytkowego Grodna, zaś starosta Szajgon ozdobną tekę z fotografiami miejscowości, które swego czasu wizytował wojewoda Pasławski.

Pożegnanie wojewody przy zastawionych stołach przeciągnęło się aż do 3 nad ranem. Liczne grono uczestników odprowadziło następnie państwa Pasławskich na dworzec. Czekała ich najpierw Warszawa, a później odległy Stanisławów.

Następca Pasławskiego 46-letni Stefan Kirtiklis nie miał tak szumnego pożegnania. Wojewodą białostockim był zresztą tylko ponad rok. Na początku września 1937 r. odszedł ze stanowiska na własną prośbę.