Galeria Sleńdzińskich. Wiesław Jurkowski prezentuje swoje malarstwo (zdjęcia)

Na wystawie przeważają obrazy pełne przenikających się geometrycznych figur, z których czasem wyłania się pejzaż, od czasu do czasu widać też ludzkie postaci.

- Pojawiają się też zwierzęta i drzewa i ptaki – uzupełnia Wiesław Jurkowski. Zanim rozpocznie malowanie, gromadzi w pamięci mnóstwo obrazów.

- Nigdy nie wiadomo, kiedy się odkodują, przy jakim obrazie, nad którym pracuję – opowiada Jurkowski. Czasem to może być właśnie ludzka twarz, innym razem jakiś detal, oczy, grymas. Ale początkiem każdego obrazu Jurkowskiego jest jego wyobraźnia.

- Później zaczyna żyć swoim życiem i czasem ja żądzę obrazem, a czasem to obraz mną kieruje – zdradza malarz. Czasem zdarza mu się, że nie jest w stanie ukończyć jakiegoś dzieła. - Z tej wystawy wycofałem dwa obrazy, bo uznałem je za nieskończone – dodaje Jurkowski.

Malarz zgadza się z opinią, że sztuka jest odwzorowaniem świata. - Ale nie jestem wyznawcą naturalizmu – zastrzega. - Świat przepływa przez człowieka, a skoro moim medium jest pędzel, malarstwo, czy grafika, to robię to. Gdybym umiał opisać Odrę we Wrocławiu tak jak Olga Tokarczuk, to bym nie malował.

Każdy obraz zaczyna się w głowie malarza.

- Chociaż znałem wybitnego polskiego malarza, który mówił, że wystarczy postawić na płótnie kilka kresek i plam i już obraz będzie się malować – żartuje Jurkowski. - W moim przypadku zawsze jest jakiś zamysł i zaczynam go realizować. Na niektórych obrazach imaginacje malarza nałożone są na realistyczne postaci. - Potem jest próba szukania formy, dobieranie kolorów – opowiada malarz.

Od 1970 roku Wiesław Jurkowski stworzył setki projektów scenograficznych do spektakli w Białostockim Teatrze Lalek i wielu innych, tak w Polsce, jak i za granicą. - Kończyłem malarstwo, scenografię skończyłem pracując przez kilkadziesiąt lat w teatrze lalek – mówi skromnie artysta. - Jeżeli tyle lat projektowałem scenografię, lalki, czasem sam je wykonywałem, to ona musiała przeniknąć do wyobraźni. Nie dziwi mnie, że niektórzy widzą w moich obrazach ślady teatru lalek. Z kolei część reżyserów mówiła, że widzi w moich projektach malarstwo.

Czym dla artysty jest jego sztuka?

- Malarzem zostałem po części z przypadku, bo ktoś zdecydował żebym poszedł do liceum plastycznego, a po części z wyboru, bo ukończyłem malarstwo – sumuje Wiesław Jurkowski. - Przez 60. lat tkwiłem w malarstwie i w teatrze, będąc malarzem z wyboru, teraz w dużej mierze jestem malarzem z rozpędu.

Wystawa będzie czynna do 1 grudnia. 26 listopada odbędzie się spotkanie promocyjne najnowszego albumu o Wiesławie Jurkowskim.

Prof. Wiesław Jurkowski, wybitny białostocki malarz i scenograf, urodził się 4 maja 1939 roku w Oleszkowie (woj. białostockie). Studiował na Wydziale Malarstwa Państwowej Wyższej Szkoły Sztuk Plastycznych w Gdańsku (dyplom z wyróżnieniem otrzymał w 1964 roku), następnie wrócił do Białegostoku. Swoje wizje artystyczne realizuje dwukierunkowo: za pomocą malarstwa i scenografii.

Jego prace malarskie również prezentowane były na licznych wystawach w mieście, kraju oraz poza jego granicami. Jest laureatem wielu nagród, m.in. złotego medalu na X Międzynarodowym Salonie „Paris-Sud” w Paryżu (w 1969 roku) oraz nagrody prezesa Rady Ministrów „Za twórczość artystyczną dla dzieci i młodzieży” (za wybitne osiągnięcia scenograficzne w teatrach lalkowych (w 1985 r.), a także Nagrody Artystycznej im. Prezydenta Miasta Białegostoku za rok 2000.