Galeria Arsenał. Do zobaczenia po rewolucji! Wystawa na 100-lecie Bauhausu (zdjęcia)

Wystawa jest propozycją rozbicia monolitycznej wizji Bauhausu, która zakłada, że wytworzył on jednorodny styl czy receptę na estetykę modernistyczną.

Galeria Arsenał do tworzenia ekspozycji zaprosiła artystów, architektów, projektantów i kuratorów z historycznymi pracami i dokumentami oraz późniejszymi reminiscencjami szkoły (po raz pierwszy prezentowanymi w Polsce).

– Chcemy podkreślić, że architekturę traktowano wówczas jako dziedzinę nauki, a funkcjonalizm – jako zaspokajanie potrzeb życiowych, fizycznych i psychicznych – deklarują kuratorzy wystawy: Adam Przywara, Ewa Tatar, Karolina Matysiak.

Hitem katalogu może okazać się projekt kościoła św. Rocha, jaki Bohdan Lachert, Józef Szanajca, Lech Niemojewski wysłali na konkurs w 1926 r.

- Bauhaus z Polską miał niewiele wspólnego – przyznaje Adam Przywara, jeden z kuratorów wystawy „Do zobaczenia po rewolucji! Wystawa na 100-lecie Bauhausu”. - Modernizm rozwijał się w całej Europie. Kościół św. Rocha jest przykładem modernistycznego projektu związanego z tożsamością narodową i dwudziestoleciem międzywojennym. Nie sposób mówić o polskim Bauhausie. Można mówić o polskim modernizmie i Bauhausie jako elemencie tego ruchu. Bogdan Lachert, którego niezrealizowany projekt kościoła Rocha pokazujemy w katalogu wystawy, wybraliśmy z Białegostoku, żeby nawiązać do modernizmu w Polsce.

W tej wystawie nawiązujemy w jakiś sposób do polityki. Tytułowe „Do zobaczenia po rewolucji!” odwołuje się do rzadko eksponowanego momentu w samym Bauhausie dotyczącego dyskusji formalnych, które toczyły się wewnątrz Bauhausu i politycznych, które toczyły się w całej Republice Weimarskiej i doprowadziły do tego, że szkoła została zamknięta. Polityka jest tematem tej wystawy, ale w kontekście doświadczenia które kształtowało Bauhaus i jego uczestników – mistrzów, dyrektorów i studentów – i to podkreślamy na wystawie.

Co to jest Bauhaus?

Bauhaus to najważniejsza awangardowa uczelnia artystyczna XX wieku. Utworzony przez architekta Waltera Gropiusa w 1919 roku w Weimarze zrewolucjonizował sposoby edukacji artystycznej, tworząc „nowe przymierze między sztuką a technologią”. Pod naciskami konserwatywnych polityków Bauhaus przeniósł się z Weimaru do Dessau w 1925 roku. Tam rozwinął się i funkcjonował do 1931 roku, kiedy jego modernistyczny budynek przejęła dochodząca do władzy partia nazistowska, doprowadzając do zamknięcia szkoły w 1933 roku. Przez całą drugą połowę XX wieku kadra i studenci Bauhausu realizowali jego ideały, pracując zarówno w Niemczech, jaki i na emigracji – w Związku Radzieckim, USA, Tokio czy Chile.

Otwarcie: 18.11.2019 /godz. 18
Miejsce: Galeria Arsenał, ul. A. Mickiewicza 2

artyści i badacze: Aristide Antonas, Goshka Macuga, Karina Bisch, Post-Noviki, Salvatore Lacagnina, Wendelien van Oldenburgh, Zuza Golińska oraz kuratorzy: Adam Przywara, Ewa Tatar, Karolina Matysiak pracują na materiałach archiwalnych autorstwa m.in. Almy Siedhoff-Buscher, Friedl Dicker-Brandeis, Giuseppe Pinot-Gallizia, Ivana Tomljenović-Meller, Katarzyny Kobro, Hannesa Meyera, Lucii Moholy, Oskara Schlemmera, Władysława Strzemińskiego, The International Movement for an Imaginist Bauhaus oraz pochodzących z Archiwum Materiałów Budowlanych Stiftung Bauhus Dessau i z Muzeum Żydowskiego w Pradze.

Produkcja: Sylwia Narewska