„Pewnego razu w Wenecji” to spektakl, w którym spotykają się różne elementy sztuki barokowej – taniec, teatr i muzyka. W warstwie muzycznej przedstawienia rozbrzmiewają zarówno utwory wielkich twórców XVII i XVIII wieku jak i dawne tradycyjne melodie taneczne w doskonałych opracowaniach, co koresponduje z różnorodnością postaci pojawiających się na scenie (książęta, szlachta, kupcy, służący, gondolierzy). Tancerze występują do muzyki tak wielkich włoskich twórców jak Antonio Vivaldi (La Folia) czy Gioacchino Rossini (opracowanie pieśni weneckich gondolierów).
Istotne miejsce w spektaklu zajmują jednak fragmenty opery-baletu autorstwa francuskiego kompozytora André Campry. Jego Le carnaval de Venise opowiada bowiem dokładnie o czasach i miejscu, w których toczy się akcja przedstawienia. Do tego też dzieła zachowały się oryginalne choreografie, które zostały w spektaklu zrekonstruowane. Muzyka tradycyjna jest w przedstawieniu reprezentowana jest m.in. przez niezwykle popularną w epoce baroku, pochodzącą z okolic Neapolu tarantellę, której muzyka oddaje żywiołowy charakter tańca niższych warstw społecznych.
Białostoccy widzowie mieli szansę obejrzeć pierwszą wspólną produkcję baletu Cracovia Danza i trupy Komedianty. Obydwa zespoły specjalizują się w widowiskach historycznych. Główne role żeńskie grała Agnieszka Cianciara-Frolich. Jej specjalnością jest komedia dell'arte, a cała trupa jest organizatorem polskich obchodów Dni KOmedii dell'Arte.
W poniedziałek - 20.11 - ostatni koncert tegorocznego festiwalu.
20.10.2017 - godz. 19:00 - Aula Magna w Pałacu Branickich w Białymstoku
Johann Adolf Hasse, Oratorium - Nawrócenie św. Augustyna - "La Conversione di Sant' Agostino"
Wykonawcy: Monica - Sopran - Anna Mikołajczyk - Niewiedział, Alipio - Alt - Marcin Gadaliński, Agostiono - Alt - Michał Sławecki, Simpliciano - Tenor - Przemysław Baiński, Navigio - Bas - Dawid Biwo, Chór Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku, Orkiestra Zespołu Muzyki Dawnej Diletto pod dyr. Anny Moniuszko.
Johann Adolf Hasse był przez około 30 lat dyrygentem na dworach Augusta II Mocnego i Augusta III – elektorów saksońskich. Byli oni także w tamtych czasach kolejnymi władcami Polski i prawdopodobnie dlatego Hasse interesował się muzyką polską i niejednokrotnie próbował nawiązać do jej stylu. Świadczą o tym pojawiające się w jego dziełach ustępy opatrzone słowami alla polacca lub arie nel gusto polacco. Ponadto, w latach 1758–1762 drezdeński zespół wielokrotnie pojawiał się w Warszawie, gdzie wykonał oprócz kilkunastu oper również cieszące się szczególnym powodzeniem oratorium "I pellegrini al sepolcro di Nostro Signore". Istnieją poszlaki, że Hasse będąc wraz z dworem Augusta III w Warszawie, gościł również w Białymstoku u drugiej po królu osoby w Państwie Hetmana Wielkiego Koronnego Jana Klemensa Branickiego. Istnieje też duże prawdopodobieństwo, iż z racji na powiązania kapelmistrza białostockiego Antoniego Kossołowskiego z orkiestrą królewską w tym okresie, również dzieła Hassego były wykonywane w Opernhausie Branickich.
Wstęp wolny!
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Dołącz do nas na X!
Codziennie informujemy o ciekawostkach i aktualnych wydarzeniach.
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?
